SAM97

MA* poftjto ayantgM w XXIXXI wfefcu    Główne kierunki. fakty, ludtle. «vydanw>u

2007 r. prezydenci Polski i Gruzji znaleźli się wśród sygnatariuszy umowy, która powołała do żyda ponadnarodową firmę mającą trans-portować kaspijską ropę do ukraińskiego ropociągu Odessa-Brody, a z niegp także do Polski.

Następnie, podczas swojej wizyty w Tbilisi, 27-28 lutego 2007 r., minister Fotyga podpisała z ministrem spraw zagranicznych Gruzji,

Gelą Beżuaszwilini. ^Memorandum o współpracy na rzecz integracji

europejskiej i euroatlantyckiej pomiędzy MSZ Rzeczypospolitej Polskiej a MSZ Gruzj?*. Z kolei w dniach 15-16 kwietnia 2007 r. rewizytę w Tbilisi złoży! polski prezydent, który podtrzymał poparcie nie tylko dla wstąpienia Gruzji do NATO, ale i do struktur europejskich. Podczas wspólnej konferencji prezydent Kaczyński wyraził nadzieję, że wiosną 2008 r. - podczas szczytu w Bukareszcie - Gruzja otrzyma program przystąpienia do NATO. Dodał, że będzie to kolejny etap wchodzenia w struktury sojuszu euroatlantyckiego.

Pomimo odmiennej opinii prezydenta, 26 lutego 2008 polski rząd

chciał, aby Polska była jednym z pierwszych państw, które tego dokonają. Okazało się to jednak niemożliwe, gdyż prezydent, mający wydać w tej sprawie swoją opinię, zwlekał. Argumentował to potrzebą czasu i oszacowania korzyści i strat, jakie Polsce i światu przyniesie uznanie Kosowa. Głównie obawiał się, że powstanie niebezpieczny^ precedens dla separatystycznych prowincji w Gruzji: Abchazji i Osetii Południowej (takie dla Mołdawii - Republika Naddniestrzańska >.

Podczas posiedzenia Rady Północnoatlantyckiej NATO 6 marca 2008 r. minister Sikorski opowiedział się za objęciem Ukrainy i Gruzji Planem Działań na Rzecz Członkostwa w NATO (MAP). Jednak kraje członkowskie Sojuszu nadal nie były przekonane do objęcia Ukrainy i Gruzji takim programem, a podjęcie decyzji w tej sprawie odroczono do kwietniowego szczytu w Bukareszcie. Jednocześnie sekretarz generalny NATO, Jaap de Hoop Schefler, uspokajał, i© drzwi dla Ukrainy i Gruzji tą otwarte.

Następnie. w czasie wizyty w Polsce, w marcu 2008 r.. prezydent Gruzji oświadczył, iż głównym celem jego kraju jest integracji s Sojuszem Północnoatlantyckim. Wskazał, iż Polska jest dla Gruzji strategicznym partnerem w drodze do NATO, oraz podziękował za wsparcie dla tych dążeń.

Na uwagę zasługuje wywiad, jakiego udzielił prezydent Kaczyński brytyjskiemu dziennikowi „Financial Times” przed szczytem w Bukareszcie. Zwrócił w nim uwagę na konieczność objęcia Ukrainy i Gruzji MAP-em, argumentując to potrzebą rozszerzania strefy stabilności, pokoju i bezpieczeństwa w Europie. Przypomniał jednocześnie o korzystnych rezultatach przyjęcia w 1999 r. państw środkowoeuropejskich do NATO oraz jego rozszerzenia w 2004 roku. Prezydent stwierdził, iż NATO „(...) niezależnie od uzasadnień natury strategicznej, ma także moralny obowiązek doprowadzić do eliminacji reliktów poją hańskiego podziału Europy”.

Niestety, przywódcy państw NATO, obradujący w Bukareszcie 1-2 kwietnia 2008 r., nie osiągnęli porozumienia w sprawie przyjęcia MAP dla Ukrainy i Gruzji, głównie z powodu sprzeciwu Niemiec i Francji. Stanowisko polskie popierały zaś m.in. Stany Zjednoczone. Prezydent Kaczyński zapowiedział, iż „czeka nas twarda walka”, aby przeforsować zaproszenie Gruzji i Ukrainy do członkostwa.

W deklaracji końcowej wskazano jednak, iż oba kraje mogą zostać Członkami Sojuszu: „NATO popiera ukraińskie i gruzińskie aspiracje euroatlantyckic związane z członkostwem w NATO. Zgodziliśmy się dzisiaj, iż te kraje staną się członkami NATO. (...) MAP jest następnym krokiem Ukrainy i Gruzji na ich drodze do członkostwa. Dzisiaj dajemy jasno do zrozumienia, że popieramy dążenia tych krajów do uzyskania MAP”. Sekretarz generalny NATO. Jaap de Hoop Schefler. oświadczył, że dla obu krajów znajdzie się miejsce w Sojuszu, jeśli spełnią one odpowiednie standardy. Niemniej jednak negocjacje okazały się porażką dla licznej grupy popierającej Kijów i Tbilisi.

W nocy 2 7 na 8 sierpnia 2008 r. wybuchła wojna w gruzińskiej prowincji Osetia Południowa pomiędzy siłami wojskowymi Gruzji a woj-

287 ■