łania — wyznacza każdemu z uczestników działania określone cele • częściowe. Tym samym więc, jak gdyby, uzewnętrznia formę organizacyjną 'skonkretyzowaną w swojej świadomości w postaci planu zanim rozpocznie się jej urzeczywistnianie, to znaczy' — zanim zespół ludzi rozpocznie swoje funkcjonowanie według z góry. odkreślonej formy organizacyjnej. Dopiero wtedy ta forma staje się dostępna poznaniu indywidualnego człowieka. Stanie się tak tylko wówczas, gdy będzie on uważnie obserwował sposób współdziałania ze sobą członków zespołu i osiąganie przez nich celów częściowych, jak również nie-osiąganie tych celów”.
Uwaga: W trakcie dotychczasowego' dyktowania tylko kilku studentów prowadziło notatki. Część uczestników zajęć, mając przed sobą obowiązujący do tego przedmiotu podręcznik (zcb. W. Gabara: Elementy teorii organizacji i zarządzania, Warszawa 197:2, ss. 369), porównywała zgodność jego treści z dyktandem. Niektórzy studenci dyskutowali szeptem, dwóch słuchaczy rozwiązywało krzyżówki, a jeden — oparłszy głowę na rękach — 'spał. Prowadzący zajęcia, stojąc przy pulpicie wykładowcy, ■nie zwracał uwagi na stopień recepcji przez studentów przekazywanych im treści kształcenia.
Godz. I®,02. Nauczyciel akademicki kontynuuje dyktando: „Trzeba jednak zaznaczyć, że urzeczywistniona forma organizacyjna nie w każdym przypadku jest zgodna z formą planowaną. Me zawsze przecież człowiek działa w sposób, który przed rozpoczęciem działania sobie uświadomił i uznał za najlepszy. Często w toku osiągania celu, wskutek dokładniejszego poznania przedmiotu i warunków swego działania, człowiek modyfikuje ułożony plan działania określający jego formę organizacyjną. Można zatem powiedzieć, że z jednej strony planowana forma organizacyjna kształtuje działanie, z drugiej zaś — działanie urzeczywistniające tę formę zmienia ją i dostosowuje do realnych możliwości osiągania celu według oceny podmiotu działającego. Zazwyczaj ta ocena wypływa z jego bezpośredniego zetknięcia się z przedmiotem i warunkami działania”.
Godz, 13,05. Przerywając dyktowanie treści wykładu, prowadzący zajęcia podchodzi do tablicy i rysuje następujący schemat współzależności między formą organizacyjną działania (B) a faktycznym działaniem (C) zmierzającym dc określonego celu (A):
Uwaga: Nauczyciel akademicki bardzo niestarannie rysował przytoczony .schemat. Prosił jednak, aby studenci narysowali go za pomocą linijki. Należy dodać, że z chwilą przystąpienia przez, niego do wykonania tej czynności wśród większości studentów nastąpiło pewne zainteresowanie schematem; porównywali oni go ze schematem przedstawionym w podręczniku W, Gabary (s. 3'7). Kilku studentów przerysowało jednak schemat z tablicy do zeszytów.
Godz. 13,07, Prowadzący zajęcia wraca do pulpitu wykładowcy i po przejrzeniu kilku kartek konspektu zajęć mówi: „Schemat przedstawiony na tablicy doskonale ilustruje omawiane zagadnienie’’. Następnie poleca studentom zanotować: „Po uświadomieniu sobie przez podmiot celu działania (A) zachodzi zwykle potrzeba obmyślenia planu działania, czyli zaplanowania formy organizacyjnej przyszłego działania (B), które do tego celu ma doprowadzić. W dalszej kolejności, z chwilą podjęcia działania, forma ta jest urzeczywistniana przez faktyczne działanie indywidualne lub zespołowe (C). Oczywiście podczas osiągania celu planowana forma organizacyjna kształtuje tok faktycznego działania, jednakże i samo działanie wpływa na tę formę organizacyjną i ją zmienia.
6* 83