- 127
le dobryoh ohęoi, aby współpracować zarówno z ozyrmikarai administracyjnymi, Jak 1 z misjami; odwiedzała urzędy, dbała o czystość i porządek w wioskach, obętnle plaoila podatki 1 dostarczała robotników na plantaoje oraz wyrajała gotowość przyjęcia chrześcijaństwa.
Jednakie gotowość przyjęcia chrześcijaństwa ozęśoiowo wypływała z motywów o po rtruni stycznych 1 polityoznych10®. Uważano, Ze przez przyj ę— oie nowej wiary łatwiej będzie możne nawiązać przyjazne stosunki z administracją cywilną. Poza tym Wyspiarze zdecydowali się przyjąć nową kulturę i wiarę przywiezioną przez Białych. Uważali Jednak, że podobnie Jak ich tradyoyjne struktury społeczno—religijne stanowią monolit, który spajają wierzenia religijne, tak samo przyjmująo nowy sposób ży-oia narzucony przez administrację, należy przyjąć również religię Europejczyków, która - zdaniem Wyspiarzy — tak samo łączy struktury zaohod-nie i pełni w nich taką samą funkcję, Jak w ich strukturach tradycyjnych. Nowa kultura powinna być tak samo zintegrowana, Jak ich tradycyjna kultura. Takie nastawienie miało oczywiście na celu względy praktyczne. Wyspiarze choieli utrzymać przyjazne stosunki z Europejczykami, Jednakże sądzili, że przyjaźń taka jest niemożliwa, jeżeli nie zdobędą więcej towarów handlowych, a takie właśnie towary (cargo) umożliwi im zdobywać roligia chrześcijańska10^. Innymi słowy, rełigii chrześcijańskiej przypisywano taką samą funkcję w zdobyciu dóbr nowej kultury, jak religii tradycyjnej w osiągnięoiu dóbr dawnej kultury tradycyjnej110. Nauka chrześcijańska zatem, głoszona przez misjonarzy, stała się podstawą trzeoiego etapu rozwoju wiary w cargo, a historia biblijna odegrała w nim główną rolę. Większość ludności, której przewodzili młodzi z ukończoną szkołą misyjną, nie była już zainteresowana zbytnio dawnymi mitami, lecz koncentrowała siłą uwagę na zmodyfikowanej wersji religii chrześcijańskiej, zinterpretowanej według zasad epistemologii tradycyjnej1 2 3.
Roligia zaś tradycyjna, jak już wspomniano, charakteryzuje się an-tropocentryzmem 1 utylitaryzmem; nie zwraca uwagi na zagadnienie dobra i zła, lecz pragnie zapewnić człowiekowi dobrobyt materialny;—roligia — tradycyjna Jest technologią zdobywania dóbr materialnych. Za pomocą wykonanego rytuału i przy zachowaniu odpowiedniego tabu człowiek pragnie nawiązać przyjazne stosunki z bóstwami i duchami, aby one postarały się dla niego o dobra materialne. W taki sam sposób zostało zinter—
Por. P. Lawrence, Lutheran Mission Influenoe on Medang Society, Oceania 27/1956/85, przyp, k7»
10^ E.F. Hannemann, Le culte du cargo en Nouvelle—Guinee, Le Mondo non— chretien 8/19^8/9^**.
110 Por. L. Flierl, dz.cyt., s. 57*
P. Lawrence, The Madang District Cargo Cult, South Pacific 8/1955/ No. 1, s. 8.