przodkami i tajemniczymi silami po to, aby ono dały dobry urodzaj, zdrowie, dobra materialne, władcę i prestiż istotom ludzkim. Innymi alowy wierzenia religijne eą zwornikiem i źródłem myślenia oraz działania. Nawałnice i grzmoty są tłumaozone jako wyraz gniewu duchów; klęski żywiołowe (trzęsienia ziemi, susze, obsunięcia się ziemi po trzęsieniu, cyklony) uważa się za brak ładu i zgody pomiędzy duohami a światem żyjących. Skuteczność w łowach i połowach ozy praoy w ogrodaoh nie jest uzależniona od pracy człowieka, lecz przede wszystkim od dobrej woli duohów, szczególnie duohów przodków, które sprawiają, że prąca ludzka jest skuteozna i efektywna. To przodkowie ukazali człowiekowi w zaraniu dziejów sens i cel kultury, naznaczyli praktyczne środki i narzędzia do korzystania z Jej bogaoiw; określiły sposób produkowania i wykonywania tych narzędzi. Nauczyły człowieka Jak uprawiać rośliny, hodować świnie, budować łodzie, konstruować strzały. Dali mu również ezoteryczną wiedzę, mitologię oraz formy rytualne, aby wszelkie' jego działania i poczynania były skuteozne. To wszystkie dobra i przedmioty zostały dane człowiekowi przez przodkóir, Już gotowe zrobione u zarania dziejów. Wierzenia te były wzmagane faktem, że Wyspiarze nigdy ni o widzieli fabryk, nie znali mechanizmów funkcjonujących w nowoczesnym przemyśle, nie pracowali przy produkcji metali i szkła (najbardziej tajemniczego produktu cargo), a przede wszystkim nigdy nie widzieli, aby Europejczycy wytwarzali te materiały własnymi, rękami;' były one bowiem już gotowe przywiezione na wyspę.
Wierzenia religijne l/3'spiarzy mają poza tym charakter antropocen-tryozny, geooentryczny, pragmatyczny i materialistyozr.y. Ośrodkiem wszelkich działalności jest człowiek, a jego dobrobyt, szczególnie dobrobyt materialny, jest przedmiotem wszelkich jego czynności, zabiegów i rytuałów religijnych. Człowiek stara się wejść w kontakt z duchami i uzyskać od nich siłę (~pawa**), aby odprawiany rytuał był skuteczny; celem tych działalności Jest on sam. Motywem zaś wszelkich jego poozynań religijnych jest prestiż, godność, a przede wszystkim dobrobyt materialny. Ponieważ zaś życie pozaziemskie jest tajemnioą, człowiek stara się zaspokoić swe ziemskie pragnienia przez nawiązanie kontaktu z bytami duchowymi z tamtego świata, które mają siłę i mogą wpływać na polepszenie jego sytuacji życiowej (lub ewentualne jej po gorszenie).
Wszelkie poczynania człowieka są ukierunkowane na osiągnięcie celu nie kiedyś w przyszłości, lecz hic et nunc. Pragnie on widzieć skutek swej działalności natychmiast po ich wykonaniu. Jego zbawoze aspiracje i pragnienia dotyczą życia aktualnego lub najwyżej w najbliższej przyszłości. Dobrobyt zaś materialny dadzą przodkowie wtedy, gdy stosunki między ludźmi a ich przodkami będą układały się pomyślnie.