20430 ScannedImage3

20430 ScannedImage3



przodkami i tajemniczymi silami po to, aby ono dały dobry urodzaj, zdrowie, dobra materialne, władcę i prestiż istotom ludzkim. Innymi alowy wierzenia religijne eą zwornikiem i źródłem myślenia oraz działania. Nawałnice i grzmoty są tłumaozone jako wyraz gniewu duchów; klęski żywiołowe (trzęsienia ziemi, susze, obsunięcia się ziemi po trzęsieniu, cyklony) uważa się za brak ładu i zgody pomiędzy duohami a światem żyjących. Skuteczność w łowach i połowach ozy praoy w ogrodaoh nie jest uzależniona od pracy człowieka, lecz przede wszystkim od dobrej woli duohów, szczególnie duohów przodków, które sprawiają, że prąca ludzka jest skuteozna i efektywna. To przodkowie ukazali człowiekowi w zaraniu dziejów sens i cel kultury, naznaczyli praktyczne środki i narzędzia do korzystania z Jej bogaoiw; określiły sposób produkowania i wykonywania tych narzędzi. Nauczyły człowieka Jak uprawiać rośliny, hodować świnie, budować łodzie, konstruować strzały. Dali mu również ezoteryczną wiedzę, mitologię oraz formy rytualne, aby wszelkie' jego działania i poczynania były skuteozne. To wszystkie dobra i przedmioty zostały dane człowiekowi przez przodkóir, Już gotowe zrobione u zarania dziejów. Wierzenia te były wzmagane faktem, że Wyspiarze nigdy ni o widzieli fabryk, nie znali mechanizmów funkcjonujących w nowoczesnym przemyśle, nie pracowali przy produkcji metali i szkła (najbardziej tajemniczego produktu cargo), a przede wszystkim nigdy nie widzieli, aby Europejczycy wytwarzali te materiały własnymi, rękami;' były one bowiem już gotowe przywiezione na wyspę.

Wierzenia religijne l/3'spiarzy mają poza tym charakter antropocen-tryozny, geooentryczny, pragmatyczny i materialistyozr.y. Ośrodkiem wszelkich działalności jest człowiek, a jego dobrobyt, szczególnie dobrobyt materialny, jest przedmiotem wszelkich jego czynności, zabiegów i rytuałów religijnych. Człowiek stara się wejść w kontakt z duchami i uzyskać od nich siłę (~pawa**), aby odprawiany rytuał był skuteczny; celem tych działalności Jest on sam. Motywem zaś wszelkich jego poozynań religijnych jest prestiż, godność, a przede wszystkim dobrobyt materialny. Ponieważ zaś życie pozaziemskie jest tajemnioą, człowiek stara się zaspokoić swe ziemskie pragnienia przez nawiązanie kontaktu z bytami duchowymi z tamtego świata, które mają siłę i mogą wpływać na polepszenie jego sytuacji życiowej (lub ewentualne jej po gorszenie).

Wszelkie poczynania człowieka są ukierunkowane na osiągnięcie celu nie kiedyś w przyszłości, lecz hic et nunc. Pragnie on widzieć skutek swej działalności natychmiast po ich wykonaniu. Jego zbawoze aspiracje i pragnienia dotyczą życia aktualnego lub najwyżej w najbliższej przyszłości. Dobrobyt zaś materialny dadzą przodkowie wtedy, gdy stosunki między ludźmi a ich przodkami będą układały się pomyślnie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMGC83 Drzewo zasadzić można po to, aby dawało cień, ale także można je traktować jako narządzie do
cy, którzy przyjmują odpowiedzialność za dany proces, muszą mieć odpowiednie kwalifikacje po to, aby
Informacje uzupełniające w sprawozdaniu finansowym jednostki... 241 funkcjonują one po to. aby osiąg
Współczesne instytucje specjalizują się w wytwarzaniu potrzeb po to, aby je później realizować. Osią
IMGE42 2M Janusz Mucha oraz po to, aby się ratować przed śmiercią, starają się w różny sposób o to,
NEUFERT4 podst wym,propor WPROWADZENIECZŁOWIEK JAKO MIARA I CEL Cztowiek wytwarza przedmioty po to,
Metody statystyczne - wymagają od autora pracy uzyskania szerokiej informacji o wielu obiektach po t
188046!1988302151779?6232 n WŁADZY "Polityki została wymyślona po to. aby kłamstwo brzmiał
188046!1988302151779?6232 n (2) WŁADZY "Polityki została wymyślona po to. aby kłamstwo brz
IMG732 UROJENIA I ZŁUDZENIA, JAKIM ULEGA NASZ MÓZG, POWSTAJĄ PO TO, ABY UŁATWIĆ NAM ŻYCIE. SPEŁNIAJĄ
poglądy/ Zdarzenia „Warto było pracować chociażby po to, aby pierwszy raz
Obraz7 zakładane po to, aby pokazać architekturę wnętrz, zajęcia ludności i roślinność charakteryst
CCF20090811016 Część I - Rozdział II. Bóg, Syn 10583WZÓR I ZBAWICIEL83 O Panie Jezu Chryste, nie po
CCF20090811093 Część IJ - Rozdział IV. Człowiek modlitwy 183 jął jako swego rodzaju współpracownika

więcej podobnych podstron