SDC10516

Niup*mm<K wymuiiwnr cirprtniA sfofton© bloku nu sprężystym podłożu dostrzegamy, h *4 to drgania obrotowo względem osi prostopadłej do płas/e/y/ny drgań, pr/ccinąjęccj pionowy oś y, pnwohodzącą prvof środek nmsv układu. Położenie tej osi ulega /mianie w /uleAjio&i od erę^tośei w/bud/a.j4tvj «>, przy ciym jej odległość od środka masy układu moie byń wyrażona wtórem

ł*o*tat^,i drgań /łożonych bloku podpartego sprężyści© są pr/eilstnwionc na rys. 2-19 w należności od wartości kijtowej prędkości w/buiJz.^jtp-oj «»> i prędkości drgań własnyUj i

4| I 4|»

I5_VS, Mk rs\s{ćui Oi*ań Uył> na *ł'fęi.YS»\n\ ixxlH\iu

łeielt blok. wykom\ie drgama le/onansowe pr/y niższej prędkości A|, to ₍ i i_f, mątą tc» *am ztmk, :t drgania złożone są obrotami Wolu wokół biegun-’* S r^r łożonegoodległości i -rob blok wykasuje drgania rezonansowe puy wyższej prędkość! drgań lj. to suupiii 4 i C. matą saab* różne (są przesunięto w fiu w* o .ek a drgania złożono są obro** W«sku w zgłędem bieguna {>■ położonego w odległości

h] - i* '

Dignnln tłumione bloku na sprężystym podłożu a. Drgania tłumione pionowe I skrętne. Przy rozpatrywaniu drgań pionowych i skrętnych bloku korzystamy z równań [2-12] i [2-14] (tabł. 2-2), przy czym 2c — yk,, gdzie y jest współczynnikiem tłumienia drgań przez podłoże. Dla gruntu wartość y zależy od częstości drgań wymuszonych i określa się ją w sposób podany w p. 3.5.2.

Przybliżone wzory do określania amplitud drgań wymuszonych siłą harmoniczną P. — - /'„sinniż podane są w tub!. 2-10, przy czym częstości własne bloku przyjmuje się zo wzorów [2-69] i [2-75], a wartość tj wg tabł. 2-9 w zależności od rozpatrywanej postaci drgań własnych.

Mitro MW

Amplitudy tłumionych drgań wymuszonych bloku nt sprężystym podłożu — drgania pionowe I skrętne

	Rodzaj drgań	Amplituda drgań wymuszonych
	Pionowe (wxdłuż osi Z)	. p» i A. - Air. - — —————— £2-90] *• }^/U-’i:)^,+y^>r,‘
	Skrętne (wokół osi Z)	. Mi 1 A-A^e,--^ ■ ■ --- B-9IJ ^K* ^(T^ąJ)»+ySj

Wpływ tłumieniu przejawia się praktycznie jedynie w obszarze rezonansu, tj. dla przepadku, gdy wartość stosunku tj zawiera się w granicach’

0,75 « łj < 1,25.

Prąy określaniu współczynnika dynamicznego można korzystać z wykresów podanych W p, 9.3.

A. Drgania tłumione rlołone (teahatBowe). Ścisłe wzory do obliczania amplitud drgań wymuszonych złożonych (wahadłowych) z uwzględnieniem tłumienia są dość skomplikowane.

SwtHif [So] stw ierdza, że do osłów praktycznych w pełni uzasadnione .test korzystanie ze wzorów przybliżonych wg metody zaproponowanej prze? Kontima. Wzory te podano w tabł. 2-U,

Uproszczenie polega na tym. że uznaje się :-.i miarodajną do określenia amplitud drgań wymuszonych postać drgań odpow iadającą niższej częstości własnej ś, oraz przyjmuje s*t- ic amplitudy te są równe

.4, - .4?*,

g\lfu- {, amplituda drgań dowolnego punktu i drgającego układu.

przemieszczenie punktu i układu prry statycznym przyłożeniu irr.pittud> siły wihtMbąjącęj,

»- - WSpóhaynnik dynamicmy odpowiadający częstości własne: 2.,.

1 ' v.o poza tym, 1e masa całego układu skup:ona test w jego środku c.ężkosc » z - ąz-*“ ^! czym montent berwładnoset masy układu 0 ■= 0.