skanuj00090

Hyc. 86b. Llektrostymulacja dwubiegunowa mięśnia piersiowego większego.

Anoda (nieco większa od katody) ułożona przymostkowo, katoda po stronie bocznej na przyczepie mięśnia piersiowego.

Zalecana pozycja siedząca, oparte plecy nieco odchylone do tyłu, lub pozycja leżenie tyłem (rye. 86a, 86b).

2. EL KKTRODI AGNOSTYKA

Elektrodiagnostyka jest lo metoda diagnostyczna, która polega na badaniu pobudliwości nerwów i mięśni przy użyciu prądu galwanicznego i prądów impulsowych o kształcie prostokątnym, trójkątnym oraz przy użyciu prądu neofaradyczncgo.

Celem elektrodiagnostyki jest wykazanie zmian pobudliwości, zachodzących w układzie nerwowo-mięśniowym w stanach chorobowych. Na podstawie wyniku elektrodiagnostyki można w sposób właściwy określić parametry do clektrostymulacji. Elektrodiagnostykę wykonuje się na mięśniach. które są porażone wiotko i mięśniach w zaniku z bezczynności. Nie wykonuje się tego badania na mięśniach porażonych spastycznic.

Wyróżnia się następujące metody elektrodiagnostyki: metoda ilościowa i metoda jakościowa.

Metoda ilościowa oparta na ilościowym (liczbowym) określeniu zmiany pobudliwości układu nerwowo-mięśniowego. Na podstawie wyniku badań uzyskanych z zastosowaniem tej metody można w sposób liczbowy określić parametry do stymulacji. Do ilościowych metod elektrodiagnostyki zalicza się:

-    chronaksymetrię

-    krzywą i/l

współczynnik akomodaeji wraz z jego modyfikacją: ilorazem iko-modacji.

CU RONA KS YME TRIA

Polega na oznaczeniu czasu chronaksji.

Chronaksja jest miarą pobudliwości tkanek. Chronaksjajestto najkrótszy czas impulsu (wyrażony w ms), potrzebny do wywołania progowego skurczu mięśnia przy natężeniu równym podwójnej reobazie.

R e o b a z a jest to najmniejsze natężenie prądu (wyrażone w mA) potrzebne do wywołania progowego skurczu mięśnia, przy czasie impulsu równym 1000 ms. Metoda wykonania: - ułożenie elektrod zgodnie z zasadami clcktrostymulacji jednobiegunowej

- kształt impulsu prostokątny.

Obliczanie czasu chronaksji rozpoczyna się od znalezienia reobazy mięśnia. Oznacza to, że należy uzyskać progowy skurczu mięśnia posługując się metodą jednobiegunową, używając impulsu prostokątnego o czasie równym 1000 ms. Natężenie prądu zwiększa się do chwili uzyskania skurczu mięśnia. Wartość natężenia oznacza wartość reobazy. Następnie należy zwiększyć natężenie do wartości podwójnej reobazy i skracając czas impulsu, szukać takiego samego skurczu mięśnia, jaki był w chwili określenia reobazy. Czas impulsu, przy którym uzyskany został skurcz mięśnia stosując natężenie prądu równe podwójnej jeobazie, odpowiada wartości- chronaksji. Warto nadmienić, że w nowoczesnych aparatach do fizykoterapii np. firmy BTL badanie czasu chronaksji odbywa się w nieco inny sposób. Po określeniu reobazy aparat automatycznie zwiększa natężenie prądu do wartości podwójnej reobazy, a następnie skraca czas impulsu do 0,1 ms. Szukanie czasu chronaksji polega więc na wydłużaniu ( a nie jak dotychczas skracaniu) czasu impulsu.

Interpretacja wyniku:

Im większa wartość chronaksji (długie czasy), tym pobudliwość tkanki jest mniejsza. Wartość czasu chronaksji dla normalnie unerwionego mięśnia jest zazwyczaj mniejsza od Ims.

KRZYWA ZALEŻNOŚCI NATĘŻENIA 1 CZASU (1/T).

Jest to wykres przedstawiający zależność pomiędzy natężeniem prądu i czasem trwania impulsu, występującą podczas pobudzenia prądem układu nerwowo-mięśniowego.

Metoda wykonania

ułożenie elektrod zgodnie z zasadami clcktrostymulacji dwubiegunowej

89