SELEKCJA BEZPOŚREDNIA — iest prowadzona bezpośrednio nnjcccby__ doskonalone, a podstawa wyboru zwierzęcia iest pełna wydajność, osiągnięta przez osobnika w całym cyklu produkcyjnym. Zaletą s.h. jest wybór zwierzęcia dokładniej ocenionego, a wadą — wydłużanie odstępu między pokoleniami. wskutek czekania na zakończenie pełnego cyklu produkcyjnego.
(-*■ selekcja pośrednia)
SELEKCJA POŚREDNIA — kryteriami s.p. są -» wartości fenotypowę cech selekcjonowanych zmierzonych u osobnika (lub jego krewnych) nie za pełny, lecz skrócony cykl produkcyjny albo wartości fenotypowc innych -* cech skorelowanych z cechą doskonaloną. Efekty s.p. są tylko wówczas zadowalające, gdy wskaźniki korelacji między wydajnościami uzyskanymi w skróconym i pełnym cyklu produkcyjnym są wysokie. S.p. sprzyja skracaniu -*■ odstępu między pokoleniami, gdyż zwierzę można ocenić i wybrać wcześniej. Odmianą s.p. jest -> selekcja wspomagana markerem skorelowanym z cechą, na którą prowadzona jest selekcja. Innym typem s.p. jest selekcja na podstawie użytkowości bocznych krewnych wybieranego osobnika, np. wybór koguta na podstawie nieśności jego sióstr, wybór knura na podstawie -+ wartości rzeźnej -* potomstwa.
SELEKCJA RODZINOWA — wybór do reprodukcji całych -> rodzin, których średnia -> wartość fenotypowa selekcjonowanej cechy iest wysoka* W s.r. jednostką selekcjonowaną jest rodzina, a nie osobnik, a kryterium selekcji — średnia wartość fenotypowa cechy w rodzinie. Do hodowli wybiera się tylko rodziny o najwyższych średnich wartościach cech doskonalonych. S.r. jest szczególnie skuteczna przy doskonaleniu stada w zakresie niskoodziedziczalnych cech (-► mleczności, -•> płodności, -*■ nieśności). Stosowana w hodowli świń i drobiu. Małą skuteczność s.r. może spowodować: duży komponent wariancji wspólnego środowiska, przysłaniający genetyczne różnice między rodzi nami, mała liczebność rodziny i mała liczba rodzin.