9742848903

64

Cel bezpośredni: kształcenie i doskonalenie zmysłu powonienia.

Cel pośredni: rozwój umiejętności odczuwania, rozpoznawania, rozróżniania i porządkowania zapachów w otoczeniu.

Oczekiwania dotyczące słownictwa:

—    rozmowy o różnych zapachach (pochodzenie, użycie),

—    nadawanie nazw (np. cytryna, ocet).

Prezentacja

Przygotowanie: czyścimy nos w celu lepszego odczuwana zapachów. Butelki (puszki) z zapachami przenosimy na stół.

1.    Prezentacja jakości

Sposób wykonania ćwiczenia:

Wyjmujemy puszkę ze skrzynki i otwieramy. Trzymając ją w jednej ręce przybliżamy do nosa, drugą ręką wachlujemy (albo przesuwamy puszkę od jednej dziurki w nosie do drugiej), przy tym głęboko oddychamy. Zakręcamy puszkę. Dziecko powtarza ćwiczenie i pracuje w ten sposób z różnymi zapachami.

2.    Mieszamy wszystkie puszki w skrzynce.

3.    Łączenie w pary.

Bierzemy puszkę, wąchamy w opisany powyżej sposób. Szukamy pasującej do niej puszki. Pasujące do siebie puszki z zapachami stawiamy obok siebie. Jeśli zapach nie jest identyczny, należy odstawić puszkę na pokrywkę leżącą obok skrzynki. Należy szukać dopóty, dopóki nie znajdzie się identycznego zapachu, dziecko pracuje dalej samodzielnie.

Bibliografia

Montessori M. (1972), Das kreative Kind. Der absorbierende Geist. Oswald P., Schulz-Benesch G., Freiburg.

Montessori M. (1984), Die Entdeckung des Kindes. Oswald P., Schulz-Benesch G., Freiburg.

Steibel R. (1995), Die Sinneserziehung nach Maria Montessori. Eine didakti-sch-padagogische Einfuhrung. BPB GmbH, Eichstatt.

Rewalidacja nr 1/1997

Ccntnnn Melodyczne Pomocy Psy chologiczno-Pedagogicznej