można stosować w czasie działania wyciągu.
2. Stabilizacja przy wyciągach redre-syjnych wspomagana jest kontrwycią-giem, który uniemożliwia pacjentowi przesuwanie się po podłożu, zgodnie z kierunkiem działania siły, w celu zmniejszenia jej działania.
3. Często całe stanowisko, na którym leży pacjent, ustawia się w pozycji kontrwyciągowej. Dotyczy to głównie działań w obrębie kończyn dolnych i raczej bywa stosowane przy wyciągach odciążających. Pozycja taka polega na skośnym w stosunku do podłoża ustawieniu płaszczyzny, na której leży pacjent (kozetki), z tym że unosi się tę stronę leżanki, w którą działa siła. Pacjent ustawiony jest „pod górę" w stosunku do działania siły wyciągu i nie może się przesuwać.
4. Ciężar działający jako siła redresu-jąca powinien oscylować w granicach V8, V. masy ciała pacjenta. W początkowej fazie leczenia stosuje się mniejsze obciążenia (Vs masy ciała, stopniowo zwiększając je do V6)- W przypadkach dużych stawów i silnej w ich okolicy masy mięśniowej można limity obciążeń przekraczać, kierując się indywidualną tolerancją chorego, głównie na ból. Przy ograniczeniu ruchów w mniejszych stawach, np. ręki czy przedramienia, wyciągów o tym cnaraKierze się nie stosuje.
5. Czas trwania wyciągu musi być dostatecznie długi, by działanie zabiegu mogło być skuteczne. W początkowej fazie występuje odruchowe, niezależne od woli pacjenta, przeciwne działaniu wyciągu, mięśniowe napięcie obronne, Wyczerpuje się ono w różnych dystansach czasowych, w zależności od siły mięśni wykonujących ruch w mobilizowanym stawie. Praktycznie ta odruchowa czynność broni staw przed skutecznym działaniem wyciągu przez 15—20 minut. Dopiero potem zaczyna się właściwe działanie redresji, która globalnie w kończynach dolnych (staw kolanowy i biodrowy) powinna trwać minimum 30 min. Praktycznym wskaźnikiem, że wyciąg rozpoczyna działać redresu-jąco jest wystąpienie dość silnego bólu. Należy wówczas zmniejszyć obciążenie nawet do połowy wielkości wyjściowej, ale utrzymać w czasie jeszcze przez 10—15 minut. Na ogół pojawienie się bólu jest momentem, w którym na żądanie pacjenta zabieg zostaje przerwany, co zupełnie niweczy jego leczniczą skuteczność.
6. Ważną czynnością jest zdejmowanie wyciągu z redresowanej kończyny. W tym celu należy przed odczepieniem ciężaru ręką przyłożoną w miejscu przy-
Ryc. 36. Wyciąg Degi. Klasyczna forma wyciągu redresyjnego zwiększająca zakres ruchu wyprostu w stawie biodrowym prawym. Jest to wyciąg, w którym wykorzystano test Thomasa.
5 — Fizjoterapia
65