Klarowną ciecz, która przeszła przez filtr, nazywa się filtratem lub przesączem Oczyszczanie wody z nie rozpuszczonych substancji nazywa się filtrowaniem lub filtracją.
Warstwy żwiru i piasku w skorupie ziemskiej tworzą naturalne filtry, które oczyszczają wsiąkającą w ziemię, częstokroć bardzo brudną, wodę. Filtrację przez żwir i piasek stosuje się na w ielką skalę w wodociągach miejskich. Ponieważ stacje wodociągów nie są dostępne dla publiczności, wyjaśnimy sobie ten proces dosw iadczalnie.
Doświadczenie i. W dnie dużej puszki po konserwach wybijamy gwoździem kilka otworów. Puszkę napełniamy na przemian warstwami, piasku i żwiru o wy sokości 2 cm. Mętna woda. którą wlewamy od góry do puszki, oczyszcza się w piaskowo-żwirowym filtrze i już klarowna wypływa przez otwory'.
Do dziś około 65% zużytej wody z gospodarstw domowych i przemysłu jest odprowadzane do rzek bez uprzedniego oczyszczenia. W najbliższych latach trzeba zmniejszyć zanieczyszczenie wód naturalnych, budując wiele oczyszczalni ścieków.
Wykorzystujemy:
lejek, filtr papierowy, 2 słoje do przetworów, puszkę po konserwach, żwir. piasek, wodę, glinę.
Wiemy z relacji, że rozbitkowie morscy giną z pragnienia, jeśli na pokładzie swych łodzi ratunkowych nie mają wystarczającego zapasu pitnej ..słodkiej wody”. Ponieważ w wielu krajach brakuje słodkiej wody, uzy skuje się ją z morza. Jak to się robi? Czy rozpuszczone sole można zatrzymać na filtrze?
Doświadczenie 1. Przepuszczamy roztwor soli przez papierowy sączek. Kosztujemy filtrat. Ciecz, która przeszła pr/ez filtr zachowała słony smak. W ten sposób niczego nie osiągniemy.
Ale przecież odparowana woda morska, która spada na ziemię wr postaci deszczu, nie ma słonego smaku!
Wrz«c«
solanki-.
Czysta
woda
Rys. 24. Destylacja jest całkjcm prosu
Dos w iadczcnie 2. Zasoloną wodę (I łyżeczka soli kuchennej na 0,5 dmJ wody) ogrzewamy w małych gamczku do wrzenia. Nad garnkiem trzymamy ukośnie dużą pokrywkę. Skraplającą się wodę łapiemy do naczynia i kosztujemy. Smakuje mdło i nie jest juz słona! Przed 800 laty alchemicy wynaleźli urządzenie do destylacji, destylarkę. za pomocą którego odparowywali z roztworów wodę, a powstającą parę skraplali otrzymując czystą wodę. W następnym doświadczeniu sporządzimy prostą destylarkę.
Dośw iadczcnie 3. Napełniamy probówkę do wy sokości 7 cm zasoloną wodą, zabarwioną dodatkowo odrobiną atramentu, i zamykamy ją korkiem, wr którym tkwi wygięta rurka (rys. 24). Za pomocą palnika ogrzewamy ciecz do wrzenia, a produkt zbieramy do innej probówki.
Obserwacja: Desty lat jest czysty, bezbarwny i bez smaku.
Przez ogrzanie pitnej lub słonej wody i ochłodzenie pary możemy oddzielić rozpuszczone substancje od czystej wody. Ten proces na/.wano destylacją (z łacińskiego destillare=skraplać).
Chemicznie czysta woda nazywa się także wodą destylowaną.
Wykorzystujemy:
garnek z pokry wką, 2 probówki, palnik, szklaną rurkę z korkiem.
71