11682 Obraz
3 (44)

64 BUDOWNICZOWIE PIRAMID

/byt zaawansowaną wiedzą. Działo się to na podobnej zasadzie, na jakiej nauczyciel nauki jazdy samochodem nie zabiera ucznia na niebezpieczne górskie drogi, dopóki nie nabierze pewności, że jest on gotowy do podjęcia tego zadania, dopóki nie nab erze on odpowiedniej wprawy w jeździe po łatwiejszych drogach.

Dawkowanie wiedzy duchowej w ten sposób jest efektywne, dopóki wszystkie jej poziomy są bez ograniczeń dostępne każdemu uczniowi. Gdy zostają wprowadzone arbitralne lub zniechęcające nakazy dotyczące tego, kto może mieć do niej dostęp, ograniczenia poprzez zaostrzenie regulaminów przyjęć, elitarność lub umieszczenie warunkach przyjęcia wręcz niemożliwych do spełnienia wymogów, wówczas stem zdobywanych krok po kroku poziomów wiedzy tajemnej zmienia się z narzę-ria nauczania w instrument duchowych represji. Właśnie taka zmiana dotknęła ractwo.

W starożytnym Egipcie nauki Bractwa przekazywano w instytucjach znanych pod azwą „Szkół Tajemnic”. Udostępniały one faraonom i kapłanom większość posiada-ej wiedzy naukowej, moralnej i duchowej. Zdaniem doktora H. Spencera Lewisa, ałożyciela Zakonu Różokrzyżowców z kapitułą w San Jose w Kalifornii¹², pierwszą wiątynię przeznaczoną do użytku przez Szkoły Tajemnic wzniósł Cheops. W obrębie ej murów wiedza duchowa ulegała degradacji, w rezultacie której faraoni zaczęli numifikować swoje ciała i grzebać drewniane łodzie. Według staroegipskiego podania wiedzę tę wykoślawił „wielki nauczyciel" imieniem Ra, ważny „bóg”-Nadzorca.

Szkoły tajemnic nie tylko wypaczyły wiedzę duchową, ale również znacznie ograniczyły dostęp ogółu ludzi do ocalałych prawd teologicznych. Przyjmowano do nich tylko faraonów i kapłanów. Wstępujący przysięgali, że nigdy nie zdradzą komukolwiek „wiedzy tajemnej", której ich uczono. Adeptom groziły okrutne kary w przypadku złamania przyrzeczenia. Restrykcje te wprowadzono, aby zapobiec niewłaściwemu użyciu wiedzy tajemnej przez tych, którzy mogliby doprowadzić do jej degradacji lub uczynić za jej pomocą komuś krzywdę. Powyższe powody rzeczywiście uzasadniają korzystanie z zabezpieczeń, jednakże restiykcje stosowane przez Szkoły Tajemnic wykroczyły daleko poza chronione granice. Dostępu do wiedzy

¹² Różokrzyżanizm jest jednym z mistycznych systemów, który wyrósł z nauk Bractwa. Zakon Różokrzyżowców doktora H. Spencera Lewisa jest nazywany Starożymym Mistycznym Zakonem Różokrzyżowców (Anrient and Mysncal Order Rosae Crucis; w skrócie AMORC). AMORC został założony na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Znany jest szeroko za sprawą popularnego Muzeum Egiptologianego w San Jose w Kaliforni, którego jest właścicielem.

Istnieje jeszcze jeden amerykański Zakon Różokrzyżowców z kapitułą w Ouakertown w Pensylwanii. Nazywa się on Bractwo Różanego Krzyża lub Różokrzyżowe Bractwo w Ameryce. Różokrzyżowe Bractwo z Ouakertown nie uznaje AMORC-u jako wiarygodnej różokrzyżowej organizacji. W latach trzydziestych i czterdziestych naszego wieku R. Swinburne Clytner, Najwyższy Mistrz Różokrzyżowego Bractwa z Ouakertown, opublikował szereg prac oskarżyciel-skich pod adresem AMORC-u. Każdy z nich, zarówno dr Clymer, jaki i dr Lewis, uważają, że jedynie jego organizacja jest prawdziwym bractwem różokrzyżowym.

W niniejszej książce pominąłem szerokie historyczne badania przeprowadzone przez każdego z nich. Pragnę podkreślić, że cytowanie któregokolwiek z nich i podawanie go jako źródła informacji historycznej nie oznacza, że opowiadam się po którejkolwiek ze zwaśnionych stron.

W czasie panowania Echnatona wiedzę duchową uczyniono niedostępną poprzez przekształcenie jej w skomplikowany system niezrozumiałych symboli. Zredukowanie jej do poziomu misteriów i ogłupiających symboli sprawiło, że utracono ją bezpowrotnie. Jej miejsce zajęły przesądy. Powyższy rysunek przedstawia próbkę typowego dla Bractwa symbolizmu. Pochodzi on z Encyklopedii Wolnomularstwa Alberta MacKeya i nosi tytuł „Trzy Gracje”.

tajemnej pozbawiono różne grupy społeczne i zawodowe. Olbrzymia większość ludzi nie miała najmniejszych szans na dostanie się do Szkół, przeto ich dostęp do jakichkolwiek pozostałości prawdziwej wiedzy duchowej był bardzo ograniczony. Biblijny „pałający miecz” zamykający dostęp do „drzewa wiedzy" został umieszczony na swoim miejscu przez tych, którzy prowadzili Szkoły Tajemnic.

Sposób działania Szkół dodatkowo przyspieszył proces zanikania wiedzy duchowej. Tym katalizatorem był zakaz robienia notatek. Adepci musieli zapamiętywać przekazywane im informacje. Nie ma szybszego sposobu na utratę wiedzy niż zakaz jej zapisywania. Bez względu na to, jak uczciwi i wyćwiczeni byliby słuchacze, ustny 5 — Bogowie Edenu