Tablica 81
Skład mas chloranowych barwnych dymów sygnalizacyjnych
Barwa dymu | |||||||||
Składniki musy |
czerwona |
żółta |
zie |
ona |
niebieska | ||||
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
(i |
7 |
8 |
9 | |
Chloran potasowy |
30 |
35 |
30 |
34 |
34 |
35 |
25 |
35 |
50 |
Laktoza |
25 |
20 |
25 |
25 |
25 |
25 |
5 |
20 | |
Cukier trzcinowy |
28 |
_ |
_ |
_ |
_ |
— |
_ |
— |
— |
Czerwień parani troanilinowu |
31 |
_ ' |
_ |
_ |
— |
— | |||
Rodamina B |
11 |
40 |
— |
— |
— |
— |
— |
— | |
Auramina |
— |
— |
40 |
41 |
27 |
12 |
— |
— |
— |
Cliryzoidyna |
- |
— |
10 |
— |
-- |
— |
— |
— | |
Błękit metylenowy |
— |
— |
— |
—- |
— |
— |
— |
60 |
— |
łodygo 1,4-dwumetylo- |
— |
— |
— |
— |
14 |
28 |
— |
— |
— |
aminoanlra- chinon |
— |
— |
— |
— |
— |
'-- |
50 |
— | |
Sudan niebieski G |
_ |
_ |
__ |
_ |
_ |
_ |
_ |
__ |
50 |
* |
parował barwnik organiczny, tworząc barwny dym. Niemieckie pociski wskaźnikowe (1941—1945 r.) były napełniane mieszaninami silnych materiałów wybuchowych (pentrytem, heksogenem) z barwnikami azowymi. Zawartość barwnika w tych mieszaninach wahała się od 55 do 65%.
§ 5. METODY BADANIA MAS DYMÓW BARWNYCH
Specjalne badania mas dymów barwnych polegają na ocenie własności dymu tworzącego się podczas palenia. Najczęściej prowadzi się następujące specjalne oznaczenia:
I
1. Oznaczenie całkowitej ilości dymu otrzymanego przy paleniu 1 g masy dymnej.
2. Oznaczenie trwałości dymu w powietrzu oraz oznaczenie wymiarów cząstek dymu.
3. Oznaczenie barwności dymu.
Badania te prowadzi się w komorze dymnej; takiej samej, jaka jest używana przy badaniu dymów zasłonowych.
Oznaczenie ogólnej ilości dymu, tworzącego się przy spalaniu masy dymnej w komorze, przeprowadza się przez ważenie przed próbą i po próbie szklanych płytek (9 X 12 cm), umieszczonych na dnie i na bocznych ścianach komory.
Stałość dymu barwnego w powietrzu można oznaczać jedną z metod przyjętych przy badaniu trwałości aerozoli.
Barwność dymu można określać jedną z metod przyjętych przy oznaczaniu barwy tkanin i w ogóle wszystkich zabarwionych materiałów. Oczywiście barwę oznacza się tutaj w świetle odbitym, która to właśnie ocena najbardziej nas interesuje.
S. Rubanowicz oznaczając charakterystyki barwy dymów sygnalizacyjnych w świetle odbitym na spektrofotometrze Pulfri-cha uzyskał wyniki podane w tablicy 82.
Tablica 82
Charakterystyka barwy dymów
Skład masy dymnej w % |
Barwny 1 on w mp. |
Czystość barwy /> w % |
J askrawość względna dymu |
Chloran potasowy—40, auramina—14, węglowodany—20 |
084 |
70 |
12,0 |
Chloran potasowy—40, sudan 1—20, lodamina—20, węglowodany—20 |
'600 |
54 |
8,9 |
Chloran potasowy—40, szczawian amonowy—7, błękit metylenowy—40, węglowodany—lii |
487 |
n |
14,1 |
Oznaczanie barwy dymu w świetle przechodzącym nie przedstawia dla pirotechników żadnej wartości i nie pozwala sądzić o jakości otrzymanego dymu.
261