Y
T
Ryt. 3. Przykładowy zapis pola powierzchni całkowitej Przebieg eksperymentu
i Przed rozpoczęciem ćwiczeń studenci zapoznają się ze sposoberr oznaczania równowagi za pomocą posturografu.
2. Wykonujemy pomiar cech charakteryzujących równowagę człowieka zgodnie z opisaną procedurą.
3. Następnie w zależności od założonego celu eksperymentu wykonujemy:
• dynamiczny wysiłek fizyczny o określonym obciążeniu,
• wysiłek statyczny.
• zmianę pozycji ciała wywołującą efekt ortostalyczny (jak w próbie Cramplona lub jej modyfikacji przez Malareckicgo),
• próbę Barany'cgo (próba obrotowa)
4 Bezpośrednio po wykonaniu jednej z wymienionych w punkcie 3 czynności ponownie mierzymy równowagę,
Odruchy postawne są zasadniczym elementem biorącym udział w utrzymywaniu równowagi. Umic ję mość ujrzymygwarna. rówao.wągL f-«c jest cechą wrodzoną lecz nabytą w dłuższym procesie uczenia s<ę Ne jest ona jednakowa u każdego człowieka Ta sama osoba z powodzeniem utrzymująca równowagę w zwykłych warunkach nie zawsze potrafi utrzymać ja
* warunkach bardziej skomplikowanych lub w obecności zakłóceń ;c\vnętrznych. Wynika z tego, że umiejętność utrzymywania równowag;
* różnych warunkach zależy od cech osobniczych danego c/Jowicka Cechy te można kształtować do granic możliwości człowieka
Utrzymanie położenia i równowagi ciała człowieka zniczy głównie od - spójdzialama"zmysłów fó wnowagijiczucia giębokiegpi o^źfpko. Keccp-'ory^ysłuTównowagi mieszczą się w uchu wewnętrznym, w Tylnej czcśc błędnika, to jest w woreczku, łagicwcc i przewodach półkolistych Warg-czek i łagiewka stanowią narząd równowagi statycznej^ tgy przewody półkoliste narząd równowagi dynamicznej Zmysł ęzucu głębokiego determinowany jest przez receptory znajdujące się w mięśniach i stawach (propriorcccptory mięśniowe, stawowe i ścięgnowe) oraz w polach czuciowych kory mózgowej. Informują one o położeniu kończyn i stanic napięcia mięśni. Zmysł wzroku dostarcza informacji o położeń.u ciała w stosunku do otoczenia. Prawidłowe współdziałanie wzroku i czucia głębokiego umożliwia utrzymanie równowagi nawet przy braku czynności narządu przedsionkowego.
Padanie równowagi znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach. Można się spotkać z nimi w kilku specjalnościach medycznych, np laryngologii, okulistyce czy neurologii, w medycynie lotniczej i kosmicznej czy wreszcie w niektórych dziedzinach teorii i praktyki sportu Równowaga, podobnie jłk szereg innych cech charakteryzujących czynność człowieka, może rmec duży wpływ na końcowy efekt w wielu dyscyplinach sportowych. Do tej pory brakuje obiektywnych informacji na ten temul.