15926 IMGw39

2 Niepełnosprawność słuchowa

2.11. Technologie wspomagające kształcenie

113

IppMBofcnH specjalne programy dla studentów niesłyszących i niedosłysz ■ Lim zawierajaca 125 akredytowanych programów kształcenia na pozio^ Hpj§i)j przeznaczonych właśnie dla studentów niesłyszących, zamieszczą }M v publikacji pod tytułem Programy akademickie i zawodowe dla student% (College and Carter Programsfor Deaf Students) (Także rząd || wspiera wiele uczelni i programów w całym kraju. Studentów studiów im gjenkieb i podyplomowych kształci Gallaudet University; National Technh BHp for the Deaf (NTID) przy Rochester Institute of Technology w Nowym Jodtu oferuje studia politechniczne i zawodowe. Istnieją również cztery finaj. mowanr przez rząd szkoły wyższe (Seattle Community College, Califomia sj$ te Umversiw-Northridge. St. Paul Technical College i University of Tennessee CoBSortrao).

2.9.2. Jakie bariery pokonywać muszą ludzie niesłyszący?

Po ukończeniu studiów konieczne jest pewne przystosowanie się do życia. Doty ca to wielu absolwentów, nie tylko tych z niepełnosprawnościami. Jednak w przy. ratflm osób niesłyszących i niedosłyszących to przystosowywanie się ma większą WHt, ponieważ pomimo obowiązywania Aktu o Amerykanach z Nicpełnospraw-—ł-ś— ęĄmericans with DisabiUties Act, ADA) pomoce ułatwiające funkcjom •aak. które były łatwo dostępne w collegeu, często nie są dostępne w miejscu pracy Chociaż wydaje się. że wiele w tej mierze już uczyniono i sytuacja się poprą-Wia, niektóre osoby niesłyszące wciąż napotykają w swym dorosłym życiu poważne bariery. I niestety, od dawna doświadczają one uprzedzeń i dyskryminacji:

tonąć jenot pozostają wielkie pokłady uprzedzeń i przesądów do pokonania, pokłady U-Bywych uczuć do zwalczenia, sprzeciwy ciasnych umysłów, nad którymi trzeba zatriumfować Al jednak nie ma cienia niepewności co do ostatecznego wyniku (z: The intellect of uwin (buddrtkobiet). Agatha M. Ticgel, pierwsza żeńska absolwentka Uniwersytetu Gallaudclla, MS,cyc a W, Tidenbachcr (red.), 2002, s. 4).

Sp^ktytoinacja i uprzedzenia mogą negatywnie wpływać na zdobywanie przez Mi śndkćm do życia. Prawa federalne, takie jak Ustawa ADA starają się wyeli* ■MjtćupRedzenia i wymagają od pracodawców, by dostosowywali środowisko pHBMaeb danego pracownika, zapewniając mu np. pomoc tłumacza języka pracy o obniżonym poziomic hałasu, specjalne telefony i do-^HB^aMMCZK pozwalające na natychmiastowe tłumaczenie symulta-mbr 1 czarne realnym (Deyfces, 2002).

2.10. Rodziny

H ydwzaiy i emocjonalny oraz technologia to ważne czynniki - wewi^i d/ieci niesłyszących i niedosłyszących, prawdopodobnie jednał

najważniejszym czynnikiem w życiu tych dzieci jest akceptacja ze strony rodziny (włączenie w jej życie. Niektórzy rodzice i inni członkowie rodziny (dziadkowie, rodzeństwo, dalsza rodzina) szybko przystosowują się do wymogów stwarzanydi przez dziecko z uszkodzeniem słuchu. Ma to miejsce zwłaszcza w przypadku dzieci, których rodzice nie słyszą. Dla Głuchych rodziców, narodziny Głuchego dziecka to zazwyczaj powód do wielkiego świętowania, a także wielka ulga (Blade, 1994). Rodzice ci znają amerykański język migowy, posługują się nim jako językiem ojczystym i nauczą tego języka swoje dziecko w normalnym procesie rozwoju. Jednakże narodziny dziecka niesłyszącego w rodzinie słyszących często wywołują lęk, a nawet mogą mieć destrukcyjny wpływ na niektórych członków rodziny (Calderon, Greenberg, 1999). Ze wsparciem i pomocą różnych służb społecznych rodzinom udaje się na ogół przyjąć nowego członka rodziny z radością i akceptacją.

Choć można by sobie wyobrazić, że rodziny dzieci niesłyszących i niedosłyszących przeżywają ogromny stres z powodu niedosłuchu swego dziecka, stres ten nie jest obezwładniający (Sheridan, 2001). Wywoływany jest on przede wszystkim przez niepokój, czy członkowie rodziny będą w stanie porozumieć się ze swoimi dziećmi. Rodziny dosyć szybko jednak rozwijają strategie radzenia sobie z tym problemem. Strategie te w poszczególnych grupach kulturowych i etnicznych mogą się różnić. Innymi słowy, rodziny białe, afroamerykańskie i latynoskie używają innych strategii radzenia sobie z trudną sytuacją i rozwiązywania problemów. Niezależnie jednak od przynależności kulturowej, najważniejsze dla każdej rodziny jest rozwijanie skutecznych sposobów komunikowania się ze swoimi dziećmi oraz otrzymanie skutecznych form wsparcia (Moores, Jatho, Dunn, 2001).

2.11. Technologie wspomagające kształcenie

Technologia i urządzenia wspomagające umożliwiają ludziom niepełnosprawnym większy dostęp do udziału w głównym nurcie życia społecznego. W przyszłości można się spodziewać w tej mierze jeszcze większych postępów, takich, o jakich ludzie żyjący jedno, dwa pokolenia wcześniej nawet nie marzyli. Minda Huebner (2002) pomaga nam spojrzeć w przyszłość. „W mojej wizji jutra widzę wielki postęp technologiczny, który pozwoli ludziom z niedosłuchem zrozumieć rzeczy, które nie mają ust, takie jak telewizory, telefony i interkomy” (s. 9). Oto kilka przewidywanych przez nią wynalazków:

•    specjalne okulary, które pokazują napisy niewidoczne dla innych,

•    telefony zamieniające słowa na wyrazy pokazywane na mini ekranie,

•    wodoodporne aparaty słuchowe, które pozwolą wszystkim brać udziadwiMj dach wodnych, rozgrywkach piłki nożnej podczas deszczu i wspólnym ptytoitoUf

•    komputery domowe, które sprawią, że wszystkie światła w gać, a budziki wibrować, gdy rozlegnie się alarm pożarowy,

•    światła na deskach rozdzielczych samochodów, które będą mp|fj