trycznego taka rezystancja obwodu R ” /{,+/?,, przy której stopień tłumienia P “ I Taka rezystancję nazywa się krytyczną (R,), a jej część składającą sic na rezystancje obwodu zewnętrznego przyrządu (czyli R» -R.) nazywa się rezystancją krytyczną zewnętrzną (/?*,).
Doświadczalnie najlepiej można zaobserwować takie przebiegi przy włączaniu lub wyłączaniu prądu w obwodzie przetwornika (skokowa zmiana wymuszenia, rys 5 1) ale w taki sposób, żeby rezystancja zewnętrznej części obwodu przetwornika była praktycznie niezmienna i znana w czasie eksperymentowania, bo w przeciwnym przypadku nie będziemy mogli badać dynamiki przy zadanym stopniu tłumienia P
Dla stopnia tłumienia P< I istnieje zależność pomiędzy stosunkiem kolejnych amplitud tłumionych oscylacji a wartością stopnia tłumienia fi, co może być podstawą doświadczalnego wyznaczenia p Oznaczmy np numerami 0, 1, 2, 3 kolejne odchylenia a, w toku ustalania się wskazania (rys 5 1) Definiuje się funkcję (5 2) jako tzw logarytmiczny dekrement tłumienia, czyli logarytm ze stosunku kolejnych (co okres) amplitud odchylenia mierzonego względem stanu ustalonego
d-la-Ł. (5.2)
Istnieje zależność między stopniem tłumienia P i logarytmicznym dekrementem tłumienia A (5.3) Jest to zależność użyteczna przy doświadczalnym badaniu właściwości dynamicznych, ponieważ w danych okolicznościach kolejne amplitudy tłumionych oscylacji można zmierzyć, logarytmiczny dekrement obliczyć i następnie wyznaczyć doświadczalnie P, co w inny sposób mogłoby być nieosiągalne lub trudno osiągalne
d-
(53)
Drugą wielkością charakteryzującą dynamikę przetwornika (równocześnie będącą parametrem uniwersalnego opisu dynamiki) jest pulsacja drgań własnych nietlumionycb ea,“J$ lub odpowiednio częstotliwość . Jest to pulsacja (częstotliwość), z jaką oscylowałby samoistnie (swobodnie) organ ruchomy, gdyby został pobudzony do drgań (np wytrącony skokową zmianą wielkości mierzonej) i gdyby stopień tłumienia ruchu p - 0 (oznaczałoby to, jak wiemy, brak tłumienia)
Częstotliwość drgań własnych tłumionych jest mniejsza niż nietłumionych
/o, bo wartość występującego pierwiastka jest mniejsza od jedności. Natomiast odwrotnie okres drgań własnych tłumionych T- będzie dłuższy, bo mianownik jest mniejszy od jedności
Innym sposobem przedstawiania właściwości dynamicznych przyrządu pomiarowego, przydatnym przede wszystkim w stanie ustalonym przy pomiarach wielkości chwilowych przebiegu okresowo zmiennego, jest charakterystyka amplitudowo-częstotliwościowa (nazywana też charakterystyką rezonansową) Równoważna charakterystyce amplitudowej jest zależność czułości przyrządu w funkcji częstotliwości Znajomość takiej charakterystyki jest potrzebna, gdy chcemy wiedzieć, jak zachowa się wskazanie przyrządu w każdej chwili stanu ustalonego, gdy na jego wejście doprowadzona będzie np wielkość sinusoidalnie zmienna i o danej częstotliwości Z powodu tego, że przy zmianie częstotliwości może zmieniać się na ogół czułość, może powstać dodatkowy błąd wskazania przyrządu, bo nadal przypisujemy mu tę czułość, którą ma np w stanie statycznym, gdy jego czułość dla danej częstotliwości będzie inna i praktycznie nieznana Istnieje taki przedział częstotliwości zależny od wartości P, w którym charakterystyka amplitudowa jest prawie płaska, czułość prawie się nie zmienia W
takich okolicznościach przyrząd nie będzie praktycznie wykazywać dodatkowego błędu amplitudowego.
Oprócz błędu amplitudowego, wywołanego zmianą czułości, powstaje tez na ogół jeszcze błąd fazy, ponieważ przykładowy przebieg „rysowany" jest z opóźnieniem w stosunku do sinusoidalnych zmian wielkości mierzonej (np sinusoidalnie zmienną) W przyrządach pomiarowych błąd wynikający z przesunięcia fazowego z zasady może być ignorowany, jeżeli dla każdej częstotliwości wyrażone w jednostkach czasu opóźnienie będzie takie samo , bo wyniki pomiaru na ogół „zawsze możemy sobie przesunąć w czasie o stałą wielkość” bez szkody dla ich dokładności Stałość czasu opóźnienia - niezależnie od zmian częstotliwości -da się osiągnąć w przybliżeniu i w tylko ograniczonym zakresie częstotliwości przy odpowiednim stopniu tłumienia /?. Gdy tak się stanie, to mówimy, Ze nie ma błędów fazowych (ściślej: są znikome). Należy to rozumieć tylko w ten sposób, ze przy pomiarach wielkości okresowo zmiennych czas opóźnienia jest stały, a z tego powodu dla ewentualnie niesinusoidalnego przebiegu harmoniczne zawarte w wynikach pomiaru „są ułożone” ze względu na fazę w taki sam sposób, jak w przebiegu wielkości mierzoną Mówimy też wówczas, Ze wyniki pomiaru nie zawierają zniekształceń fazowych.
Charakterystykę amplitudową w funkcji częstotliwości można łatwo doświadczalnie wyznaczyć korzystając ze spostrzeżenia, że istnią równoważna zależność w funkcji częstotliwości pomiędzy stosunkiem amplitudy A wskazania przy daną częstotliwości / do amplitudy Aa wskazania przy częstotliwości równej zero (tj przy natężeniu prądu lub przy napięciu stałym)2, gdy amplituda wielkości mierzonej jest niezmienna Ten sposób przedstawienia charakterystyki jest bardziej praktyczny do celów doświadczalnych, bo może być otrzymany bezpośrednio z pomiarów i dodatkowo nie trzeba mierzyć wymuszenia (natężenia prądu lub napięcia), wystarczy utrzymać jego stałą amplitudę, gdy zmieniamy częstotliwość. Ogólność charakterystyki i jej poznawczą wyrazistość otrzymamy wyrażając częstotliwość / (na osi odciętych) w odniesieniu do częstotliwości własną nietłumionej /, W ten sposób na wykresie widać współzależność między tymi częstotliwościami. Na rys 5.2 przedstawiono charakterystykę częstotliwościową w ten uniwersalny sposób. Taka uniwersalna charakterystyka stanie się konkretną charakterystyką danego przyrządu, gdy znać będziemy dwie wielkości charakterystyczne przyrządu częstotliwość własną nietłumioną/, i jego stopień tłumienia/ł
Wiele użytecznych i ogólnych spostrzeżeń co do właściwości dynamicznych przyrządu można dokonać analizując jego uniwersalną charakterystykę częstotliwościową
Z rys 5.2 widać, że dla każdej wartości tłumienia istnieje odpowiednio duża częstotliwość wielkości mierzonej, przy którą czułość praktycznie maleje do zera - przyrząd me reaguje na wielkość mierzoną (wymuszającą) Pasmo takich częstotliwości przy zaczyna się
od około sześciokrotnej wartości częstotliwość własnej nietłumionej, bo wówczas czułość stanowi już tylko 1% czułości w stosunku do czułości przy / * 0 Przyrząd w tym paśmie zachowuje się więc jak filtr dolnoprzepustowy, a wymieniona częstotliwość mogłaby być częstotliwością graniczną takiego filtru Ta właściwość jest wykorzystywana w miernictwie, gdy potrzebne jest „wygładzenie wskazań", bo interesuje nas np obwiednia amplitud zmian okresowych a nie zmienność pierwotna
Gdy stopień tłumienia P<-fc =0.707 i gdy częstotliwość wielkości mierzonej zbliża się do częstotliwości własnej nietłumionej, to czułość zwiększa się i przy p-rQ czułość dąży do
1 Zauważmy taki sam czas opóźnienia oznacza, źe kąt fazowy sinusoidy o częstotliwości większej będzie większy, bo ęr- aa. a <u dla różnych harmonicznych jest różne. Są równoważne powiedzenia „fcąl opóźnienia fazowego proporcjonalny do częstotliwości" lub „czas opóźnienia laki sam dla każdej częstotliwości’
1 Istotnie, czułość przy częstotliwości / niech wyraża się np jako % , natomiast przy częstotliwości zero jako Vo . więc stosunek łych czułości równać się będzie ^. bo V upraszcza się
219