10

10



Rys. 3.4. Odkształcenie pręta w funkcji przemieszczeń węzłów


Równanie wydłużenia pręta AB(ej) w funkcji przemieszczenia węzłów A i B przyjmuje postać według rysunku 3.4b-e

ej = -Jtjcosa - jc2sina + -jc3cos(X + -jc4sina.

Element sztywności macierzy [£]

Element sztywności macierzy [S] kratownicy wyraża wartości sił w prętach w funkcji ich wydłużenia (skrócenia).

E: A,

F; = S; ew- =

gdzie: Lj, Aj, Ej- odpowiednio długość, pole przekroju i moduł Younga materiału pręta.

Innymi słowy, element sztywności (sztywność pręta) stanowi wartość siły w pręcie powodującej jednostkowe jego wydłużenie; dla kratownicy jest macierzą kwadratową o wymiarach NF x NF.

Stąd

{*} " [S\{e]    (3-4)

1

s


Macierz [£JS]

Podstawiając równanie (3.3) do równania (3.4), otrzymano

{F} = [S\{e] = [S][B]{X} - [SB]{X\    (3.5)

Macierz [SB] wyraża wartość sił w prętach kraty w funkcji przemieszczeń węzłów.

Macierz statyki [A]

Wyraża wartości zewnętrznych sil węzłowych kratownicy w funkcji wartości sił w prętach.

Rys. 3.5. Równowaga układu węzły-pręt; a) równowaga węzłów; b) równowaga pręta

Wymiar macierzy NP x NF

{P} = [A]{F)    (3.6)

Przykładowo dla pręta AB (rys. 3.5) ustalono równania równowagi węzłów A i B obciążonych siłami zewnętrznego obciążenia i wewnętrzną siłą osiową.

Pi = -Fjco sa,

P2 = -Fjsma,

P3 = Jymsa,

= i^sina.

Należy zauważyć, że w przypadku NF = NP kratownica jest statycznie wyznaczal-na, zaś macierz [A] jest macierzą kwadratową [A]NpxNP.

Ponieważ [5] = [Ar], wówczas

(e) = [AT-[{X)    (3.7)

Skąd:

(NP = NF),

(X)={At]{X).

Macierz sztywności (globalna macierz sztywności) kratownicy [X]

Przekształcając równanie (3.6) otrzymano

{/’}= MM= M[s»] M= Ł*sb] W= \asat]{x}= [k]{x}    0.8)

Macierz [ATj = [ASAT] wyraża wartości sił węzłowych w funkcji przemieszczeń węzłów całej kratownicy, dlatego często jest nazywana globalną macierzą sztywności. Jest kwadratowa i posiada macierz odwrotną.

61


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
10 Rys. 3.4. Odkształcenie pręta w funkcji przemieszczeń węzłów Ej Aj Równanie wydłużenia pręta AB
10 Zależność między liczbą prętów («), liczbą węzłów przegubowych (k) i składowych reakcji podpór (
10 i a) Rys. 43, Do przykkufti 4.3: u) 1 nipricnt yjąc/n, 1 >) pierścień skurczowy* i;}, kotwica
10 i a) Rys. 43, Do przykkufti 4.3: u) 1 nipricnt yjąc/n, 1 >) pierścień skurczowy* i;}, kotwica
10 Rys, 7,22 Dla prętów JT i DG grodzi poprzecznej 2 (rys. 7.21) moment oddziaływania xb przyjmie p
10 (5) Rys »03 Stad na pudlom. Rys 105 Wsparcie rękoma o obręcze napędowe kol Rys
10 (5) Rys 103 Stad na podłożu. Rys I0S Wsparcie rękoma o obręcze napędowe ko) Rys.
10 METODY MIKROSKOPOWE OKREŚLANIA WIELKOŚCI ZIARNA AGH RÓWNANIA STEREOLOGICZNE□ RÓWNANIA Z
10 5. Sztywność węzłów konstrukcji prętowych5.1. Sztywność giętną pręta, sztywność
scan 2 (20) kolana I® 1,7-3,2 ^max a Rys. 1. Odkształcenie e w funkcji czasu pełzania f o — przy sta
10 20 1. Klasy przekrojów i stateczność miejscowa Rys. 1.9 Warunki smukłości (tabl. 6, poz. c): - d
10 z EJ = const / V, 1’0 * M ____"-- {fl L /, Vyi Rys. 2.18. Belka

więcej podobnych podstron