254 M.Polowczyk. EKIugmann - PRZYRZĄDY PÓŁPRZEWODNIKOWE
Rys. 633. Przykłady struktur tranzystorów JFET z kanałem typu n i ich symbole graficzne: a) struktura z wyprowadzonym podłożem, b) struktura podstawowa,
S - źródło. G - bramka, D - dren, B - podłoże
UGSsO i UDS *0 (6.124)
Kanał tranzystora ma największą grubość, a więc i największą konduktancję przy UGS=0 i UDS=0. Oznaczmy tę konduktancję przez Gq.
Przy napięciach polaryzacji różnych od zera, lecz spełniających nierówności (6.124), konduktancja kanału jest mniejsza od G0, ponieważ kanał ma tym mniejszą grubość, im bardziej złącze jest spolaryzowane w kierunku zaporowym.
W celu ilościowego określenia zależności prądu przepływającego przez kanał (prąd ten jest równy prądowi wpływającemu do drenu - ID) od napięć międzyelektrodowych przyjmujemy uproszczony model struktury przestrzennej tranzystora, przedstawiony na ty*-6.34.
Prąd płynący wzdłuż osi y (prąd -ID) daje na elemencie kanału o długości dy spadek
Potencjału dUy |
dUy= ID • dr |
(6.125) |
dr - rezystancja elementu kanału |
dy | |
P'sfy) |
(6.126) |
p > razystywiwdć półprzewodnika w obszarze kanału,
S(y) - pole przekroju poprzecznego kanału, y=0 - dla źródła, y=l - dla drenu
(6.127)
S(y) - b • [ a - d(y) J
£2, Tranzystory unipolarne
Rys. 634. Uproszczony model struktury przestrzennej tranzystora JFET z kanałem typa a a) przekrój podłużny, b) przekrój poprzeczny, c) przebój kanału
gdzie: b - szerokość kanału,
a - grubość obszaru typu n,
d(y) - grubość warstwy przejściowej złącza po stronie kanału.
Pizyjmijmy, te _1'y
d(y)-kd V-t)Gy ; UGy<0 (6.128)
gdzie: kd • współczynnik.
U^- napięcie zewnętrzne złącza w przekroju y.
Im większe jest napięcie U^y, tym grubość kanału w przekroju y jest mniejsza. Przy pewnym napięciu UGy=Up warstwa przejściowa złącza przesłania cały obszar typu n, i więc
d(y) • a ■ kd V - Up (6.129)
Porównując wzory (6.128) i (6.129) możemy napisać
(6.130)
Uwzględniając z kolei (6.130) z (6.127) otrzymamy