19103 kscan34

Cd(Hg)

Cd

2 +

(roztwór)

+ 2e

(12.25)

Proces anodowego rozpuszczania jest procesem dyfuzyjnym i jest rejestrowany w postaci fali woltamperometrycznej, która stanowi podstawę oznaczeń analitycznych. A zatem w przypadku metod polarograficznych i woltamperomet-rycznych reakcjom elektrodowym ulegają specyfiki znajdujące się w roztworze, natomiast w przypadku odwróconej woltamperometrii reakcjom elektrodowym ulegają substancje wydzielone uprzecjnio na elektrodzie pracującej. Metoda SV polega zatem na nagromadzeniu analitu na elektrodzie pracującej, jego roztwarzaniu i rejestracji krzywej / = f (E).

Zasadę woltamperometrii inwersyjnej ilustruje schemat przedstawiony na rys. 12.23.

E

£e, S¹

Rys. 12.23. Zasada woltamperometrii inwersyjnej

12.4.3.1. Proces zatężania (gromadzenia) w woltamperometrii inwersyjnej

W metodzie woltamperometrii inwersyjnej są stosowane elektrody pracujące o stałej powierzchni. Najczęściej są używane (patrz p. 12.1.4):

1)    wisząca kroplowa elektroda rtęciowa (HMDE),

2)    elektroda z filmem rtęci na stałym nośniku (MFE),

3)    elektrody metaliczne (Au, Pt),

4)    elektroda z węgla szklistego (GCE).

Proces zatężania (gromadzenia) analitu na elektrodzie pracującej można prowadzić na kilka sposobów. Do najbardziej charakterystycznych sposobów gromadzenia zalicza się:

a) Katodową redukcję kationów metali i osadzanie ich w postaci amalgamatu na elektrodzie Hg lub w postaci cienkiego filmu na elektrodzie GCE. Proces gromadzenia przebiega zgodnie z reakcją:

M"⁺ + nt M (Hg)    (12.26)

Etap elektrolizy zachodzi przy stałym potencjale bardziej ujemnym niż potencjał półfali w polarografii klasycznej, z jednoczesnym mieszaniem roztworu.

242