22814 skanuj0003

Proces pielęgnowania

według WHO (1987)'to tejafti odnoszący s%łlo systemu działań charaktejyistyćznycłi fią pielęgniarstwa ukief®k|owanego na zdrowie jednostki, rodziny i / ltife sjagy^igpąjp.

Wg GórajtfcMtliii ji^pftg«^|pcją opieki |i#tf|fmarskiej składającej się z celowych tjStósspg^ ląSgSt-ife^ych osiągnięciu zamierzonego celu.

Jest meto®    :gi|pi zawierajpf§®$%ietody pracy, czyli jest:

• yOynatnjężńą

metoda pascji kt#t^pcii*:z^®gsss«| w każdlg sytuacji.

Proces składa się 2 pięciu etapów;

1.    gromadzenie danych

2.    rozpoznanie czyli diagnoza pielęgniarska

3.    pta8^saffle;|^if^^i|l5t#^pĄrslcich

4.    realizacja planu opieki

5.    ocena ^;®i(tó^fAMISS6Siłąji z zaplanc88^^»2SSlŚ^(₄.^^^wym do osiągpi|«ią

Diagnoza pielęgniarska- II etap procesu pielęgnowania Diagnozowanie w pracy pielęgniarki rodzinnej to:

1.    rozpoznawanie sytuacji trudnych/ problemów,

2.    posiadanych zasobów (potencjału) umożliwiających zachowanie zdrowia

3.    utrzymanie dotychczasowej jakości życia jednostki oraz

4.    pozytywnych i negatywnych aspektów funkcjonowania w makrośrodowisku

Diagnoza pielęgniarska to rozpoznanie kliniczne indywidualnych, rodzinnych , środowiskowych aktualnych i potencjalnych problemów zdrowotnych / życiowych pacjenta.

Wg Ka wczyński ej diagnoza pielęgniarska w piel. środowiskowym winna:

•    określaJMtan obecny pacjenta, rodziny, społeczności lokalnej

•    przedstawiać potencjalne możliwości zachowania zdrowia i obrazować czynniki zagrażające zdrowiu podopiecznych

•    określać fazę choroby wymagającą interwencji (wdrożenia działań) pielęgniarskich.

5