22861 IMG (19)

Stan bazy noclegowej w Polsce

Turystyczną bazę noclegową można podzielić na:

•    tereny noclegowe (kempingi, pola namiotowe, pola biwakowe itp.),

•    obiekty noclegowe (np. domy noclegowe, schroniska młodzieżowe, schroniska, domy wycieczkowe, ośrodki kolonijne, ośrodki wczasowe, pokoje, mieszkania, domy do wynajęcia, miejsca noclegowe w środkach transportu),

•    obiekty hotelarskie (hotele, motele, pensjonaty).

Najbardziej uniwersalnym turystycznym obiektem noclegowym jest hotel.

Uniwersalność hotelu odnosi się przede

wszystkim do:

•    lokalizacji, wynikającej z braku ograniczeń w zakresie decyzji lokalizacyjnych hotelu,

•    wszechstronności świadczenia usług,

•    znaczącego i wzrastającego udziału w całym potencjale turystycznej bazy noclegowej,

•    dominującej roli w obsłudze gości zagranicznych,

•    wywierania wpływu na standard usług hotelarskich.

Czy rozwój bazy turystycznej wpływa na ruch turystyczny?

•    Tak. Bardzo często turyści kierują się w swojej podróży wielkością i strukturą (dostępnością) bazy hotelarskiej w miejscowości lub regionie, który jest celem ich podroży.

•    Standard i dostępność do hoteli kształtuje u turystów zapotrzebowanie na odwiedzenie określonego miejsca i bardzo często jest to czynnik warunkujący ich podróż.

Statystycznie polski rynek noclegowy należy do najsłabiej rozwiniętych w krajach Unii Europejskiej:

•    według danych Eurostatu, w roku 2007 na 10 tyś. mieszkańców przypadały 44 miejsca noclegowe w hotelach i obiektach podobnych;

•    według szacunków Instytutu Hotelarstwa, w 2009 roku ten wskaźnik przekracza 53 miejsca.

Nie zmienia to jednak faktu, że Polska odstaje od średniej europejskiej..., która w 2007 r. wynosiła 234,4.

Natomiast najbliższych sąsiadów charakteryzowały następujące wskaźniki:

•    Czechy: 237,

•    Słowacja: 123,

•    Niemcy: 200,

•    Litwa: 65.