córka śp. Hieronima Nieczuja Ziemięckiego, generała broni, tajnego radcy austr. i szamb., szefa 36 pułku czeskiego, oznaczonego wieloma orderami i śp. Teresy bar. Nauendorf.
Zostawszy żoną Jana lir. Czarneckiego, właściciela dóbr Golejewka i Wilkowa w Wielkcpolsce, odrazu stanęła na wysokości cnót chrześcijanki - Polki, dbając gorliwie o podniesienie religijności. Przyczyniła się wydatnie do budowy pięknego kościoła w Golejewku i Zielonej Wsi. Świeciła zawsze i wszędzie przykładem, szerząc w miarę możności oświatę i polskość. Mimo prześladowań ze strony Niemców zakłada ochronki, popiera zabronioną naukę języka polskiego, czuwając nad wszystkim osobiście i kierując pracą ochroniarek. W r. 1918 zostaje Wanda hr. Czarnecka wdową. Jako wysoce religijna poddaje się woli Bożej a jako gorąca patriotka, trwa dzielnie na tym bardzo niebezpiecznym odcinku walki w pow. rawickim. w Golejewku, gdzie w pałacu i podwórzu, oddalonym zaledwie o kilka kilometrów od frontu, stacjonowało wojsko, utrzymywane kosztem właścicieli przez długi czas. W ochronce urządzono szpital, gdzie pułkowy lekarz ordynował. Praca była ogromna. Wierna służba pałacowa z Wandą lir. Czarnecką na czele, nie kładła się przez wiele nocy spać, będąc stale w pogotowiu; ponadto okazała Wanda lir. Czarnecka nadzwyczajne męstwo i odwagę, wiele też sił i zdrowia poświęciła w tych trudnych czasach walk o niepodległość.
Przetrwała wszystko, przetrwała również śmierć ukochanego syna śp. Janusza hr. Czarneckiego, oraz dużo trosk i zmartwień. Dziś — otoczona jest szacunkiem i miłością nie tylko swej rodziny, lecz i szerokich kół społeczeństwa.
Ew. nr 887/30
I
(Ew. nr. 250/9. zeszyt nr 2 str. 41)
X *
• -® ^ 4 *
A. r *'
I
ł
170