Edukacja wspierająca uczniów w wieku wczesnoszkolnym 177
w klasie przez najbliższy rok, łatwiej je zrozumieją i będą zobligowane niejako do' ich przestrzegania. Łatwiej też im będzie dostrzec podobieństwo do reguł obowiązujących w świecie dorosłych i wyzbyć się egocentrycznego punktu widzenia, dyskretnie wspomagane w tym przez nauczycieli. Pamiętajmy, że dzieci, które rozpoczęły naukę w klasie pierwszej, zwłaszcza te, które nie chodziły do przedszkola i obce im są całkowicie normy żyda w społecznośd rówieśniczej, czują się zagubione w nowym dla siebie środowisku i trzeba im pomóc w asymilacji, obserwować je, otaczać nieustanną opieką, dużo z nimi rozmawiać, zasięgać ich opinii na temat planu pracy, ustalać wspólnie niektóre przynajmniej jego punkty, omawiać zdarzenia, jakie miały w klasie miejsce, wspólnie oceniać zachowania, ustalać nagrody, rzadziej kary etc.
Im nauczyciel lepiej zna dziecko, tym trafniej dobierze materiały dla całej grupy i każdego wychowanka z osobna, pamiętając, że dzied reprezentują sobą ogromny potencjał intelektualny; pod wpływem nauki szkolnej następuje u nich dynamiczny rozwój procesów poznawczych. Podstawą tego rozwoju jest wzmożona aktywność sensomotoryczna, tj. spostrzeganie wzrokowe, odbieranie sygnałów dźwiękowych itp. W czasie manipulowania przedmiotami, rozwijają się doświadczenia dotykowe, ruchowe, bólowe, doskonali się także powonienie i poczude smaku. Dzięki dużej ruchliwośd i dynamice motorycznej dziecko doskonali bezpośrednie funkcje poznawcze w aktywnym kontakde z rzeczywistośdą.
W latach ostatnich teoria i badania nad efektywnośdą kształcenia na poziomie nauczania początkowego bardzo się wzbogaciły, przyczyniając się do lepszego zrozumienia procesu kształcenia dzied w wieku sześdu i dziesięciu lat.
Często określa się ten wiek jako:
— wiek rozumu — występuje tu bowiem duże tempo i możliwośd w rozwoju, rozumieniu otaczającego świata i jego zjawisk;
— wiek pamięci — dzied wykazują łatwość w zapamiętywaniu dużej liczby nowych słów, liczb, nawyków rucho-