28159 P1590238

M

| 1

87

Oocyty są większe od otaczających je komórek nabłonkowych, mają duże, pęcherzykowate jądro z wyraźnym jąderkiem. Komórki nabłonkowe nazywa się od tego momentu komórkami pęcherzykowymi. Skupienia pierwotnych pęcherzyków układają się pod osłoną białawą jajnika postaci dość grubej warstwy. Pierwotne pęcherzyki jajowe, znajdujące się w warstwie korowej jajnika, przechodzą kolejno proces dojrzewania jako pęcherzyki wtórne, wzrastające i trzeciorzędowe) dojrzałe pęcherzyki Graafa.

Pęcherzyk wtórny. Komórki pęcherzykowe, otaczające oocyt I rzędu, rozrastają się, tworząc kilka warstw, a cały pęcherzyk zostaje otoczony tkanką łączną, jest to wtórny lub drugorzędny pęcherzyk jajowy, który ulega licznym przemianom. Na powierzchni pęcherzyka wytwarza się z tkanki łącznej torebka pęcherzyka (Theca folliculi), która posiada dwie warstwy: a) torebkę zewnętrzną (Theca externa), zawierającą włókna oraz wrzecionowate komórki, oraz b) torebkę wewnętrzną (Theca interna) zbudowaną z dużych komórek tkanki łącznej. Komórki pęcherzykowe wewnątrz komórki pęcherzyka mnożą się i wydzielają płynną substancję, płyn pęcherzykowy (liguor folliculi), który gromadzi się w formującej się równocześnie jamie pęcherzyka.

Pęcherzyk (trzeciorzędny) Graafa*. W miarę jak powiększa się jam a pęcherzyka (antrum folliculi), oocyt wraz z najbliżej położonymi i otaczającymi go warstwami komórek pęcherzykowych uwypukla

’ł*    ?

M * /i

SI

tKl