29735 P1070894 (2)

90

Hektora, z napisami uncjałą; z głowami reformatorów kościoła: Erazma z Rotterdamu, Marcina Lutra, Filipa Melanchto-na, Jana Husa; w prostokątnych polach pod arkadami z napisem uncjałą półpostacie: Apollo i muzy Euterpe, Terpsy-chora, KalLiope i Talia; Chrystus Salvator, śś. Piotr i Paweł z datą 1545; Chrystus Salvator z datą 1545 i czterej ewangeliści, z nich św. Mateusz z datą 1545; w prostokątnych polach z napisami z wersetów Pisma Sw.: Chrystus Dobry Pasterz, Chrystus Odkupiciel, Chrystus Uzdrowiciel; Chrystus Uzdrowiciel, Dobry Pasterz z datą 1545, Odkupiciel i Zba-wioiel; ze scenami ze Starego Testamentu: Adoracja złotego cielca, Ofiara Abrahama, Mojżesza otrzymujący tablice praw, Sen Jakuba; ze scenami z Nowego Testamentu: Zesłanie Ducha $w., Wniebowstąpienie, Sąd Ostateczny. Wokół sygnetów w lustrach stemple z główkami puttów i palmetkami.

Rękopisy iluminowane. Pismo Sw. i Komentarze. 1. Psalterium cum commentario Petri Lom-bardi (zachowany od psalmu 34) (Ms. 15), w. XIV, pergamin, k. 134. Dekoracja inicjałowa, w początkach psalmów litery majuskułowe z rubry i błękitu z kaligrafią w kolorze przeciwnym, z palmetkami akantowymi we wnętrzu, dziewięć inicjałów malarskich na prostokątnych tłach z wypustkami, wnętrza liter wypełnione gęstymi zwojami drobnolistnego 312 akantu (fig. 312), na k. 13 v nota z 1525. Oprawa w deski, szary safian, z dwiema klamrami zapięcia. — 2. Evangelium secundum Johannem cum commentario (Ms. 19), 2. poł. w. XIII, pergamin, k. 85. Na początku tekstu inicjał malarski z rubry, błękitu i złota, plecionkowy z motywem smoków i wici akantu. Oprawa z w. XIV, w deski, skórę brunatną ze ślepymi tłoczeniami, na przedniej w lustrze plecionkowa rozeta i stempel z agnuskiem, w listwach stemple z motywami rycerza na koniu, czterodzielne i wielodzielne rozety oraz skośna plecionka; na tylnej cztery postacie wojowników za murem z krenelażem, palmety i wić a kantowa oraz skośne i sieciowe plecionki. Liber catenatus. — 3. Evangelium secundum Lucam cum commentario (Ms. 21), pocz. w. XIV, pergamin, k. 90. Dekoracja inicjałowa, litery majuskulne z rubry i błękitu z kaligrafią w kolorze przeciwnym, o motywach pączkującego akantu, na wysokość dwóch wierszy tekstu, w prologu inicjał z dekoracją palmetową na wysokość trzech wierszy. Oprawa w deski, skórę barwioną purpurą, z dwiema klamrami i paskami zapięcia. — Teologia pastoralna. 4. Omeliae beati Gregor ii (Ms. 31), 2. poł. w. XII, szkoła leodyjska, pergamin, k. 155 (s. 308), z dawnej

biblioteki katedralnej. Dekoracja inicjałowa rysowana piórem inkaustem i rubrą: jeden inicjał figuralny (nieukończo-ny): św. Mateusz Ewangelista z aniołem dyktujący tekst ewangelii (fig. 291); dwadzieścia jeden inicjałów ornamental- 291 nych, w tvm dziesięć z cynobru i jedenaście z inkaustu, ple-cionkowo-akantowych, trzony liter podzielone na trzy pasy, środkowy założony inkaustem, boczne z pozostawieniem tła pergaminu, spięte motywem skuwek, w tym dwa z maskami mnichów (fig. 294), sześć z przedstawieniami zwierząt: ła- 294 będź atakujący gryfa (fig. 293), orzeł, para antytetycznych 293 lwów i orzeł, para lwów, dwa ze smokiem (fig. 292); dzie- 292 więć z wicią akantu wyrastającą z paszczy lub zakończoną głową lwa (fig. 295), jeden głową ptaka. Oprawa w deski, 295 grzbiet i zapięcia skórzane, na przedniej okładce tytuł i napis własnościowy w. XIV—XV. — 5. Gregorius Magnus, HomUiae super Ezechielem (Ms. 18), pocz. w. XIII, pergamin, k. 158, fundowany przez bpa Boguchwała II dla biblioteki katedralnej. Dekoracja inicjałowa z liter majuskulnych rubrą i błękitem z kaligrafią w kolorze przeciwnym, trzy ozdobniejsze litery na wysokość ośmiu wierszy tekstu, mniejsze w in-cipitach każdej z homilii, na wyklejce przedniej okładki nota fundacyjna i własnościowa. Oprawa w deski ze śladami po dwu klamrach zapięcia. — 6. Postilla super evangelia do-minicalia z 1451, Gęsta Romanorum z 1452 oraz Auctorita-tes de vita aeterna (Ms. 30), pisany przez prezbitera Henryka Nezewanez de Prussia, papier, k. 329. Na początku utworów trzy inicjały inkaustem i rubrą z dekoracją kaligraficzną piórem o motywach pączkujących liści paproci, trzeci z inicjałów zwieńczony koroną. — Liturgica. 7. Missale (brak początku, końca i wielu kart w ciągu tekstu, wycięty cały Kanon) (Ms. 184), 1. tercja w. XV, iluminator krakowski (Mistrz I Antyfonarza i Pontyfikatu bpa Zbigniewa Oleśnickiego), pergamin, k. 171. Inicjały malarskie akantowe z bogatą dekoracją marginalną, krople, łzy i niektóre litery z płatkowego złota, dziewięćdziesiąt dwie iluminowane strony, z których zachowanych siedemnaście inicjałów ornamentalnych, siedemdziesiąt pięć wyciętych, w tym zapewne wszystkie figuralne. — 8. Lectionarium Vratislaviesnse (brak początku i końca) (Ms. 148), pocz. w. XV, iluminator śląski, pergamin, k. 298. Dwadzieścia osiem inicjałów malarskich (sześć wyciętych), litery z regularnej wici akantu z wypustkami, łzy i krople ze złota płatkowego; osiemnaście inicjałów figuralnych: Grób Chrystusa (dwukrotnie), w półpostaciach: św.

Jan Ewangelista, Msza św. — Konsekracja wina, Prorok Samuel, Salomon z mieczem i księgą (fig. 316), Hiob (fig. 315), 316, 315

11 KZS Poznań