218 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub
-Pi
ln
(g+d) (g + lptga—d)
nEpdtga (g—d) (g+lp tg a .+ d) ’
Ds + Dz
gdzie E, = 100000 MPa jest modułem sprężystości żeliwa a ■
28 -4- 27 5
nEpdtga
(a+d) (g-Hptga — d) (u —d) (g + lptga + d)
'pi
21n ‘
n-100000-18-0,5
(25,25 + 18) (25,25 + 23-0,5-18) 21n (25,25-18) (25,25 + 23-0,5 + 18)
Sztywność podkładki wynosi
N MN
= 1979000 -= 1,979 ——
mm mm
_ - dl
9
= 17374000
N
= 17,374
4,4
MN
mm mm
Łączna sztywność Cp płyty i podkładki wynika ze wzoru
1
CP
stąd otrzymujemy
-pi
1
CP, 1,979 17,374
fl_== 0,562 mm
MN
MN
mm
CT = 1,777
Siła zacisku wstępnego jest równa C,
Q u — Qc—
Q,= 17600-
1,878
■7500 = 13700 N.
CS + CP 1,878 + 1,777
Średnie obciążenie rozciągające gwintu (patrz rys. 7.18) jest równe
Qn =
Qc r Qw
17600+13700
15650 N,
a amplituda obciążenia
17600-13700
= 1350 N,
Qc Qu
Va - ---n
atąd odpowiednio naprężenie średnie
4-15650 ji-15,294*"
Qm
Om — 9
ad?
4
= 85,2 MPa,
oraz nominalna amplituda naprężeń
10,6 MPa.
Qa 4-1950
4
ji-15,294*
Dla określenia wytrzymałości zmęczeniowej śruby przy wahadłowym rozciąganiu — ściskaniu Zrc, (patrz punkt 7.2) należy ze wzoru (7.7) obliczyć efektywny współczynnik koncentracji naprężeń k. d 18
Dia-p = r-r-= 7,2 i równormiennego złącza z wykresu na rys. 7.10
x Z,U
odczytujemy a = 4,5 i przyjmujemy dla stali węglowej q = 0,55, stąd mamy
k— l + q(cr-l) = 1 + 0,55(4,5-1) = 2,925.
= 44,5 MPa.
Wytrzymałość zmęczeniowa śruby wynosi „ Zrc 130
2,925
Zatem rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa zgodnie z (7.9) jest równy
44,5
. Zrc«
<7 a i n ® m
Km
44,5
400
85,2
Sprawdzić należy również warunek wytrzymałości słupka w miejscu przejścia od średnicy d do średnicy Ds. Naprężenie średnie w tym przekroju jest równe
= 61,5 MPa,
Qm 4-15650
a-18*
z. ., — d‘ 4
a nominalna amplituda naprężeń
d . Qa
Oa — Og | Ojr Apn
D
■f
Mn
32-36180-18
n-23*
+
— d*
4
4-1950 rc-18*
*DZ O
32
10 MPa.
d Qa
łcd2
~r
———-—= 25,25 mm, a — półkątem stożka ściskanego obszaru płyty;
stąd