Długość ciała do 50 cm, ogona do 15 cm, masa ciała 500-1300 g. Podobny jest do tchórza zwyczajnego, lecz o ubarwieniu znacznie jaśniejszym, a na stronie brzusznej z ciemnymi plamami w okolicy kończyn. Zakończenie ogona ma brunatnoczarne, pysk i uszy białe. Tchórz stepowy, w odróżnieniu od tchórza zwyczajnego, unika osiedli ludzkich i występuje w wyżej położonych rejonach. Zasiedla stepy, łąki, zarośla oraz półpustynne tereny wschodniej Europy.
W Polsce spotykany jest niezwykle rzadko. W 1970 roku po raz pierwszy znaleziono gniazdo tchórza stepowego z 9 młodymi oraz matka. Gniazdo samca było usytuowane około 250 m od miejsca, gdzie przebywały młode. Z dziewięciorga młodych sześć wzięto do hodowli - jedno padło, a trzy były eksponowane w Ogrodzie Zoologicznym w Warszawie. W 1974 roku po raz drugi zaobserwowano tchórze stepowe w Polsce (vy miejscowości Zakręcie, w województwie chełmskim). Od tej pory prawdopodobnie u nas nie występują. Podstawowym pokarmem tchórza stepowego s<i gryzonie: chomiki, susły, norniki i inne myszowaie. Zjada też ptaki, gady, ryby i owady. Zdarza się, że przy obfitośc i pokarmu robi zapasy. Prowadzi tryb życia fxxłobny do tchórza pospolitego, jednak w odróżnieniu od niego mieszka w norach, które wykopuje sarn (tchórz pospolity zajmuje nory lisów, borsuków, królików itp.). Tchórze stepowe prowadza w okresie zimy wędrówki - w ciągu nocy pokonują odległość do 18 km. Młode rodzą się w kwietniu lub na początku maja. Jest ich zwykle w miocie 8-11 sztuk. Sa ślepe i oczy otwierają dopiero po miesiącu, jednak błyskawicznie rosną i już w wieku 1,5 do 2 miesięcy zaczynają polować. Żyją około 6 lat.
Do niedawna tchórz stepowy nie miał określonego statusu prawnego w Polsce i nie był umieszczony na liście gatunków ani łownych (tchórz pospolity należy do zwierząt łownych), ani chronionych. Dopiero od 1995 roku znalazł się na liście gatunków prawnie chronionych w Polsce.
iftaMStea 23Z8W
47