37346 img02 (37)

Duszność wdechowa, objawiająca się zwykle świstem wdechowym (stridor), świadczy

0    upośledzeniu drożności krtani i zewnątrztorakalnego (szyjnego) odcinka tchawicy. Przyczyną tego typu duszności może być wrodzone i nabyte zwężenie krtani:

-    wiotkość krtani - laryngomalacja (stridor laryngis congenitus), ujawniająca się u noworodków lub we wczesnym wieku niemowlęcym;

-    torbiele wrodzone krtani i początkowego odcinka tchawicy, ujawniające się klinicznie od wieku noworodkowego;

-    wrodzone zwężenie głośni lub obszaru podgtośniowego Umyngeał we/j).. występuje od wczesnego dzieciństwa;

-    guzy krtani - najczęściej brodawczaki krtani, występujące zwykle w wieku nie¹-mówiącym i wczesnym przedszkolnym (częstym objawem jest chrypka i bezgłos)

- bronchoskopia jest metodą leczniczą;

-    pointubacyjtie zwężenie krtani;

-    ciało obce krtani;

-    porażenie strun głosowych (współistnieje również chrypka, bezgłośny płacz). Duszność wydechowa objawiająca się zwykłe świszczącym (charczącym) wydechem (wheezing) świadczy o zwężaniu się śródtorakalnego odcinka tchawicy

1    oskrzeli podczas wydechu. Brak odpowiedzi na leczenie bronchodilaiatorami ( steroidami przemawia za zaburzeniami drożności tchawicy i dużych oskrzeli, których przyczyna może być ustalona badaniem bronehoskopowym:

-    wrodzona wiotkość tchawicy i oskrzeli (tracheobronchomalacja);

-    wrodzone zwężenie oskrzeli głównych objawy dotyczą głównie wieku niemowlęcego;

-    wiotkość tchawicy współistniejąca z przetoką typu H;

-    dało obce w tchawicy i oskrzelach głównych - aspiracja dotyczy głównie wieku nie niowlęcego i przedszkolnego;

-    zwężenie tchawicy i oskrzeli głównych, powodowane narastającym uciskiem z zewnątrz (ucisk, węzłów chłonnych, guzy śródpiersia. ciało obce w przełyku), występuje w każdym wieku - pomocne jest badanie radiologiczne;

-    rozrost tworów wewnątrztchawiczych i wewnątrzoskrzelowych - dotyczy zwykle dzieci starszych.

Duszność wdechowo-wydechowa objawiająca się świszczącym wdechem i wydechem (charczącym wdechem i wydechem) występuje jako wynik znacznego stopnia sztywnych wniemobilnych”) zwężeń tchawicy i oskrzeli. Charakter i rozległość zmian ustala badanie bronchoskopowe;

-    wiotkość krtani, tchawicy (i oskrzeli) - dotyczy zwykle wieku noworodkowego i niemowlęcego;

-    zwężenie tchawicy spowodowane uciskiem z zewnątrz przez pierścień naczyniowy - objawy występują w okresie niemowlęcym;

-    wrodzone zwężenie odcinkowe łub hipoplazja tchawicy - objawy występują od wczesnego niemowlęctwa;

-    znacznego stopnia ucisk przez twory guzowate śródpiersia - w każdym wieku;

-    ciało obce w drogach oddechowych - od wieku niemowlęcego;

-    twory guzowate w tchawicy i dużych oskrzelach - głównie u dzieci starszych i młodzieży.

2.    Ciało obce w drogach oddechowych - gwałtowna duszność, kaszel, świszczący oddech, odruchy wykrztuśno-wymiotne. Przez pewien czas dominują objawy upośledzenia drożności dróg oddechowych. Inne objawy kliniczno-radiologiczne należy brać pod uwagę. Do aspiracji ciał obcych dochodzi głównie u dzieci w wieku powyżej pierwszego roku życia. Bronehoskopia rozstrzyga o rozpoznaniu i jest właściwą metodą leczniczą.

3.    Radiologicznie stwierdzone zaburzenia drożności dróg oddechowych mogą się demonstrować jako;

-    rozdęcie płuc (obturacyjna nadmierna przejrzystość tkanki płucnej) spowodowane zwężeniem oskrzela zaopatrującego płuco, część płuc, płata, segmentu nie poddające się konwencjonalnemu leczeniu;

-    nadciśnieniowe narastające rozdęcie tkanki płucnej z mechanizmem Zaworowym (wentylowym);

niedodnta (zacienienie) obszaru odpowiadającego niedrożności wentylującego oskrzela;

-    zwężenie tchawicy lub oskrzeli stwierdzane na zdjęciu warstwowym lub w obrazie tomografii komputerowej;

-    obecność nieprawidłowego cienia w świetle tchawicy (oskrzela) wykazanego na zdjęciu warstwowym łub w tomografii komputerowej.

Bronehoskopia uściśla rozpoznanie i często jest metodą leczniczą.

4.    Przemieszczenie śródpiersia może wskazywać na zaburzenia drożności oskrzeli głównych (płatowych) łub wady płuca.

5.    Kliniczne i radiologiczne objawy przewlekłego lub nawrotowego zapalenia płuc

występujące zwłaszcza w tym samym obszarze wymagają oceny bronchoskopowej gdyż

-    częstą przyczyną jest upośledzenie drożności oskrzeli - ciało obce, zaczopowanie śluzem (czasem w przebiegu astmy);

-    w szczególnych warunkach anatomicznych dochodzi łatwo do niedodmy i zapalenia płuc (np. zespół płata środkowego).

6.    Radiologiczne zmiany ogniskowe w płucach, zmiany śródmiąższowe - bronehoskopia umożliwia ocenę stanu oskrzeli i uzyskanie materiału pomocnego do ustalenia czynnika patogenetycznego (popłuczyny oskrzelowe, BAD w rozpoznaniu he ffiosyderozy. sarkoidozy, proteinozy pęcherzyków płucnych.

7.    Twory pęcherzowe i torbielowate piuc - bronehoskopia pomaga w ustaleniu przyczyny zmian, zaburzeń topograficznych oskrzeli i ustaleniu dalszego postępowania diagnostycznego (np. tomografia komputerowa, bronchografia).

8.    Poszerzenie, zniekształcenie śródpiersia - bronehoskopia ustala stan drożności dróg oddechowych, zaburzenia topograficzne, zwłaszcza w obrębie tchawicy i du żych oskrzeli oraz wskazania uzupełnienia diagnostyki radiologicznej.

9.    Nieprawidłowe ukształtowanie budowy i czynności przepony - bronehoskopia umożliwia pośrednio ocenę regionalnych zmian oskrzeli i płuc.

10 Krztuszenie, duszność w czasie karmienia, nawrotowa aspiracja pokarmu. Objawy chorobowe mogą wskazywać na:

-    zwężenie tchawicy spowodowane pierścieniem naczyniowym - zdjęcie kontrastowe przełyku nie zawsze jest wystarczające - endoskopia tchawicy przybliża rozpoznanie;