komunikacja objawia się zwykle w przestojach procesorów w oczekiwaniu na dane, co wpływa na ogólną wydajność. Takich sytuacji pozwoliłaby uniknąć przynajmniej przybliżona znajomość wymagań komunikacyjnych konkretnego zadania. Mogłaby ona być przeprowadzana na bazie informacji dostarczanych jawnie przez użytkownika lub automatycznie przez analizę samego zadania.
Zadania mogłyby także żądać pewnego poziomu obsługi i zapewnić takie lub inne parametry jakościowe poprzez uprzednią rezerwację zasobów. Jakość komunikacji można oceniać stosując np. klasyczne parametry QoS tj. wymagane opóźnienie, maksymalna przepustowość, itd. Obliczenia w zależności od ich charakteru mogą bowiem przesyłać duże porcje danych lub niewielkie ilości, do komunikacji może dochodzić często lub rzadko, a opóźnienia mogą być w pewnym stopniu tolerowane, bądź całkowicie niedopuszczalne.
Scenariusz postępowania wobec przykładowego zadania obliczeniowego angażuje przynajmniej kilka usług gridiL W uproszczeniu usługi informacyjne dostarczają tu informacji dotyczących stanu sieci. Na bazie wiedzy zgromadzonej nt. zapotrzebowania zadania na pewien poziom jakości komunikacji dobierane są odpowiednie lokalizacje sieci, najbardziej właściwe do uruchomienia danej części zadania. Usługi komunikacyjne zapewniają realizację odwołań w jednolitej przestrzeni nazw, a mechanizmy QoS i rezerwacji zasobów gwarantują odpowiedni poziom ich obsługi.
Najbardziej interesujące problemy, związane z realizacją platformy obliczeniowej umożliwiającej komunikację na przewidywalnym poziomie QoS, dotyczą:
opisu oraz automatycznej analizy zadania pod kątem wymaganej ilości i jakości komunikacji,
- sposobu zebrania parametrów aktualnego stanu sieci i metody opisu tych parametrów w sposób nadający się do dalszego przetwarzania, zapewnienia jakości obsługi i jej ewentualnej rezerwacji,
algorytmów dobom i wskazania naj dogodni ej szyć h lokalizacji dla umiejscowienia obliczeń, oraz ewentualnego pośrednictwa w procesie komunikacji na zasadzie proxy, rzeczywistego zagwarantowania jakości poprzez wykorzystanie mechanizmów niżej leżących warstw sieci.