W postępowaniu leczniczym ważne jest motywowanie do zabiegów es. Polega ono na udowodnieniu choremu, że jego mięśnie mogq wykonać ruchy, lest lo szczególnie istotno u pacjentów zrezygnowanych, z objawami depresji. Jednak zauważono, że u pacjentów, któizy zbyt wielkie nadzieje łączą z es. po leczeniu stymulacjami, które nie przyniosło efektów, nasilają się objawy depresji i niechęć do wszelkiego le-< zenia.
Pacjenci z uszkodzeniami uun przechodzą wiele cierpień i często reagują z dużą wrażliwością, dlatego es musi być wykonywana tak, aby nie powodowała przykrych doznań. Należy dobierać prądy najmniej drażniące i stosować je w dawkach narastających stopniowo, tak aby widoczne korzyści przeważały nad doraźnymi przykrościami.
Zależnie od rodzaju niedowładów skurczowych należy stosować różne metody elcktrostymulacji.
W jxnażcniacb spastycznych większe napięcie wykazują mięśnie wykonujące ruchy zginające (/ginąc ze), natomiast prostowniki mniejszą siłę i napięcie, co powoduje typowe zaburzenie bilansu napięć ia i siły mięśni, a w rezultacie patologiczne ustawienie kończyn. Z tego powodu stymuluje się przede wszystkim pros towniki, jako mięśnie słabsze, wymagające wzmocnienia dla wyrównania bilansu mięśniowego. Jednak zawsze w pierwszych tygodniach choroby, a w mniej nasilonych niedowładach nierzadko po wielu miesiącach, a nawet latach od zachorowania, można spotkać porażenia z niewielką tylko przewagą napięcia zginaczy nad prostownikami lub z równym napięciem obydwóch antagonistyc/nyc h grup mięśni. W takich niedowładach także stosuje się stymulacje prostowników, cza sem jednak można stymulować zginaczc (gdy nie mają przewagi nad prostownikami i jeśli są wskazania z zakresu reedukacji).
Ptądy stymulacyjnc wprowadza się przez punkty motoryc zne mięśni lub pni ner wowych. Stosuje się napięcia takie jak przy mięśniach zdrowych, licząc się ze zwiększoną męczliwością mięśni. Zastosowanie impulsów TFNS lub napięcia naprzemien nego jest i w tym przypadku korzystniejsze niż impulsów jednokierunkowych. Ze względu na nieco większą pobudliwość mięśni porażonych spastyc/nie można stosować krótsze czasy impulsów i najiięc ia średniej częstotliwości. Zaleca się następujące parametry napięcia małej częstotliwości:
impulsy prostokątne o < /asie tiwania od 0,1 do 1,0 ms,
- częstość od 15 do 00 I Iz,
- w modułach trapezoidalnych trwających od S do JO s,
- po 10 do 20 skurczach przerwy wypoczynkowe.
Dla napięcia średniej częstotliwości zaleca się:
- prąd od I do 4 kH,
- trapezoidalne moduły, trwając e od 0,01 do 0.2 s,
- częstość modułów od 0,5 do 0,1 Hz,
przerwy międzymodularne 2-5 razy dłuższe od modułów,
-po 10 20 skurczach, przerwy wypoczynkowe.
204