składnikami może ona zawierać dodatki i domieszki, służące do nadawania mieszankom lub stwardniałym betonom cementowym zamierzonych właściwości. Za domieszkę uważa się najczęściej substancję sproszkowaną lub płynną dodawaną do wody w niewielkich ilościach (0,2-5-5% w stosunku do masy cementu), np.: chlorek wapnia, szkło wodne. Natomiast dodatek to bardzo rozdrobniony materiał dodawany w czasie sporządzania mieszanki betonowej w większej ilości (15-5-20% w stosunku do masy cementu), np. popioły lotne, pył krzemionkowy. Dodatki mogą być stosowane tylko w ilościach niepogarszających trwałości betonu i niepowodujących korozji zbrojenia. Proporcje składników mieszanki betonowej powinny być tak dobrane, aby spełnione były założone właściwości mieszanki oraz stwardniałego betonu. Skład mieszanki powinien zapewnić:
■ odpowiednią urabialność dla stosowanej metody wykonywania robót - decyduje o jednorodności tworzywa betonowego, polegającej na równomiernym przestrzennym rozmieszczeniu wszystkich składników mieszanki, a w następstwie o jednorodności technicznych cech betonu,
■ odpowiednią (założoną) konsystencję H- charakteryzuje podatność mieszanki betonowej do przemieszczania się pod wpływem siły, przy czym jednorodność przemieszczanej mieszanki pozostaje zachowana.
Temperatura mieszanki betonowej w okresie miedzy jej mieszaniem i układaniem powinna się wahać między 5°C a 20°C. Jeżeli jest niższa, należy stosować domieszki obniżające temperaturę zamarzania zaczynu cementowego.
We wszystkich przypadkach beton powinien spełniać podstawowe wymagania dotyczące: wytrzymałości ( w tym wytrzymałości na ściskanie oraz jej przyrostu w czasie), odporności na ścieranie, przyczepności do stali zbrojeniowej, mrozoodporności, wodoszczelności oraz odporności na wpływy środowiska, w którym będzie przebywać beton (temperatura, agresja chemiczna). Prawidłowo zaprojektowany i wykonany beton jest dostatecznie trwały przez wiele lat.
W praktyce budowle betonowe są często narażone na agresywne działanie różnych środowisk wodnych i gruntowych, a także gazowych. Te oddziaływania w wielu przypadkach powodują uszkodzenia betonu. Procesy niszczące beton mogą mieć przebieg różnorodny, zależny zarówno od działających czynników zewnętrznych, od rodzaju i składu chemicznego cementu użytego jako spoiwa, od własności kruszywa jak i od struktury i wieku betonu. Prowadzić one mogą do wymycia rozpuszczalnych składników betonu (głównie wodorotlenku wapnia), utworzenia łatwo rozpuszczalnych związków, lub do reakcji
2