82 Rozdział 4
82 Rozdział 4
opis i wykres predyspozycji niezbędnych na danym stanowisku pracy zbytnio nie odbiega od wykresów oceny cech osobowych kandydata. Z wykresów można też wyczytać, czy kandydat ma problemy emocjonalne, czy któraś z cech jego osobowości jest szczególnie uwydatniona.
Źródło: http://VWWV.alians.net.pl/119-407667e1d22e8-2303.htm
Analiza Profilu Osobowego (APOS) - pozwala określić, w jaki sposób konkretna osoba będzie zachowywała się w określonym środowisku pracy. Metoda polega na wypełnieniu przez badanego formularza, wyliczeniu odpowiednich wskaźników za pomocą programu komputerowego, sporządzeniu wykresów i krótkiej interpretacji. Wypełniając test, pracownik dokonuje samooceny poprzez dobieranie na zasadzie pierwszego skojarzenia okreśjęń, które najtrafniej go opisują. Wiedza o pracowniku uzyskana za pomocą APOS jest ważnym uzupełnieniem standardowo uwzględnianych kwalifikacji, stażu pracy, doświadczenia.
Aby najlepiej dopasować człowieka do jego stanowiska pracy, należy przeprowadzić również drugi etap metody Thomasa - Analizę Profilu Etatu, czyli sporządzić profesjogram. W tej części badania trzeba określić zespół cech, jakimi powinien charakteryzować się pracownik na analizowanym stanowisku. Odbywa się to także za pomocą formularza, który następnie podlega obróbce komputerowej.
Zarządzanie zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie z wykorzystaniem metody Thomasa w krótkim czasie owocuje lepszym doborem pracowników. Wzrasta również efektywność osób już pracujących i wyraźnie poprawia się komunikacja zarówno pionowa (relacje przełożony-podwładni), jak i pozioma (pomiędzy członkami zespołów), co powoduje lepszą skuteczność realizacji wyznaczonych celów. Tylko takie zespoły gwarantują przetrwanie i rozwój przedsiębiorstw turystycznych.
Kolejną techniką selekcji sa testy IPK (Instytutu Promocji Kadr). Obejmują one trzy grupy metod:
1) pięcioczynnikowy kwestionariusz dyspozycji zawodowych IPK1;
2) testy uzdolnień służące do badania różnych aspektów potencjału intelektualnego, tj.:
- test wszechstronności wiedzy,
- test urzędniczy,
- test rozumowania logicznego,
- test rozumowania arytmetycznego,
- test myślenia twórczego,
- test spostrzegawczości;
3) warsztaty diagnostyczne służące do oceny uzdolnień społecznych, komunikacyjnych i kompetencji fachowych".
Metoda Assessment Center nie ma zadawalającej i powszechnie przyjętej polskiej nazwy. Często określana jest jako „centrują ęcenyf’; zjtana jest także pod nazwą ,łQcepy^zjjitegrpvy’-ąijej’’ lub określana jest skrótem ACj
Można ją zdefiniować jako kompleksowe badanie i ocenę kandydatów. Nie istnieje jej jednolity model - jest on raczej metodologią badań selekcyjnych, charakteryzującą się tym, że obejmuje różne metody jednocześnie2 3. Są to:
- metody grupowe (grupy dyskusyjne, zadania rozwiązywane grupowo, zaspo-łowe gry kierownicze),
- wywiady (panelowe, sytuacyjne, przeprowadzane w warunkach stresu),
- ćwiczenia symulujące konkretne zadania zawodowe (na podstawie zestawu dokumentów i zawartych w nich informacji trzeba opracować analizę sektora rynku, przygotować prelekcję, zaprojektować pismo, ulotkę itp.),
- testy psychologiczne.
Metoda ta polega na jednoczesnym użyciu różnych metod badania przydatności zawodowej. Badanie takie jest dość długie, trwa kilka godzin, a czasem nawet kilka dni. Początkowym etapem tej metody jest powołanie zespołu oceniającego (centrum oceny), który powinien składać się z przyszłych przełożonych, współpracowników, by dzięki temu podporządkować ocenę kandydatów oczekiwaniom i wyobrażeniom tych osób. Członkowie tego zespołu powinni zostać zapoznani z ideą metody, a następnie przejść szkolenie w zakresie stosowania instrumentów oceny kandydatów. Ogólne wymagania kwalifikacyjne na obsadzane stanowisko powinny być określane na podstawie analizy pracy. Weryfikacji poddaje się zarówno kwalifikacje kandydata, jak i jego kompetencje, czyli rzeczywiste walory, tj. wiedzę, umiejętności, zdolności i predyspozycje. Kolejnym etapem metody jest rekrutacja kandydatów na dane stanowisko. Najistotniejszym etapem tej metody jest sesja ćwiczeniowa, która trwa do kilku dni, którą najlepiej jest zorganizować w ośrodku szkoleniowym. Podczas wspólnego pobytu w owym ośrodku realizuje się założony scenariusz ćwiczeń, oceniani i oceniający mają możliwość wzajemnego poznania. Ostatni etap obejmuje ana-
Pięcioczynnikowy model IPK (Instytutu Promocji Kadr) powstał w wyniku badań empirycznych prowadzonych w latach 1993-2002 w ramach codziennej praktyki rekrutacyjnej w Firmie Doradztwa Personalnego IPK. Od tego skrótu, będącego nazwą firmy, pochodzi też nazwa modelu.
Szerzej na ten temat [w:] M. Suchar, Rekrutacja kandydatów metodą IPK. Zestaw kwestionariuszy i formularzy, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2005, s. 7-96.
Międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi, red. A. Pocztowski, Oficyna Ekonomiczna,