Podstawową cr\hą kwasów jest zdolność do reagowania z zasadami W wyniku tej reakcji powstaje zaw.^e sól i woda. np.
2 NaOH * H2SO* = NajSO< + 2 HaO Ca(OH)j + 2 CH.COOH = C^ClhCOO^ + 2 HjO
NAZBWmcrwofSrASÓW
Nazwy kresów tlenowych wywodzą się z nazwy' pierwiastka, którego tlenek jest bezwodnikiem ^nego kwasu. Dla wszystkich kwasów stosuje się końcówkę -owy, natomiast stopień utlenieni4 atomu centralnego 2aznacza się liczbą rzymską umieszczoną w nawiasie tuż za nazwą kwas*1' Nazwy kwasów beztlenowych tworzy się, dodając do nazwy pierwiastka, stanowiącego rf^ttę kwasową końcówkę -wodorowy.
Wzóf twasu
Nazwa według Stocka
Nazewnictwo stosowane dotychczas
HNO] ^
HNO
ffcSO,
kwas azotowyfTTI)
kwas a2oro\vy(V)
kwas siarkawy([V)
kwas siarkov.y(VI)
kwas azotawy
kwas azotowy
kwas siarkawy
kwas siarkowy
HgCOl ^
kwas węglowy
kwas krzemowy
kwas węglowy
kwas krzemowy
t-feFOi
kwas ortofo$fi>rcFwy(V}
kwas ortofosforowy
kwas chlorowodorowy
kwas soln*
HBr
kwas bromowodOrowy
kwas bromowodorowy
ffl
kwas j odo wodorowy
kwas jodowodurowy
kwas siarkowodorowy
kwas siarkowodorowy
Kwas chlorowodorowy powszechnie nazywany jest kwasem solnym i w skrypcie będziemy używać tej nazwy ta HCI.
23.4. Sole
Sole są związku^5 składającymi się z kationu metalu lub grupy NH/ i reszty kwasowej
gilzie:
M - kaiionfl^ćalu,
, df|
m-warto6:& vość metalu,
R - reszta łtfłSV>wa, n-wartości k>ść reszty kwasowej.
tttaźna otrzymywać widoma sposobami:
KOH + HNCh = KN03 + H2 O Mg + 2 HCI = MgClj + Hj ZnO + H2SO4 = ZnS04 ' II2O Ca(OH>2 + CO2 = CaCOa + HzO 2 Al + 3 Cli= 2 AlCU
: - zasada +. kwas = sól + woda mata] + kwas — sól + wodór derek metalu + kwas = sól + woda zasada + bezwodnik kwasowy = sól + woda metal + niemetal = sól
Sole można podzielić na trzy grupy:
1. Sole obojętne składające się z kationu metalu i reszty kwasowej, np.: NaCi, Al2(S04),
2. Wodoroście składające się z kationu metalu oraz reszty kwasowej, w skład której wchodzi atom (atomy) wodoru, np.; NaHCO?. MgCHCOjjs.
3. Hydroksosole składające się z kationu metalu, jednej lub kilku grup wodorotlenowch i reszty kwasowej, np.: MgCl(OH), AlCl(OH)z.
Wszystkie sole w roztworach wodnych dysocjują na jony.
RR. = nXr*+ mR*
NAZEWNICTWO SOLI
Nazwy soli tworzy się z nazw kwasów i zasad, z których ta sól się wywodzi. Po nazwie anionu (reszta kwasowa) następuje nazwa kationu (metalu tworzącego zasadę). W przypadku metali o zmiennej wartościowości na końcu nazwy soli podaje się nazwę metalu z rzymską cyfrą równą jego wartościowości. Sole wywodzące się z kwasów tlenowych przyjmują w nazwie końcówkę -an, np.:
Fe2(SO.j)* - siarczan(VI) żelaza (IR)
Sole kwasów beztlenowych nazywa się następująco, do nazwy anionu dodaje się końcówkę -«k, np.: chlorek, bromek, jodek, HgL - jodek rtęci(II).
Wzór soli |
Nazwa według Slocka |
Nazewnictwo stosowane dotychczas |
CaCIj |
chlorek wapnia |
chlorek wapniowy |
FejS3 |
siarczek żelazawi!) |
siarczek żelazowy |
BaiNOih |
azołan(V) baru |
azotan barowy |
Fe(NO& |
azotao(ni) żdaza(R) |
azotyn żelazawy |
NasSiO? |
krzemian sodu |
krzemian sodowy |
MgCOj |
węglan magnezu |
węglan magnezowy |
AgiS04 |
siarczan(VI) srebraO) |
siarczan srebrowy |
NajSOi |
siarczan(rv) sodu |
siarczyn sodowy |