44942 strI (2)

49

nawet codzień. W czasie dobrej, ciepłej, słonecznej pogody pomieszczenia należy wietrzyć w godzinach południowych, w czasie słoty — wszystkie otwory szczelnie zamykać, aby wilgoć z zewnątrz nie przedostawała się przez nie. Dobrze jest mieć w składzie tytoniu piecyki, aby w odpowiednim czasie można było przepalać i w ten sposób osuszać powietrze.

- Dla ściślejszej kontroli można nabyć przyrząd do sprawdzania wilgotności powietrza, zwany hygrometrem. Strzałka hygro-metru pokazuje wilgotność względną powietrza w procentach. W pomieszczeniu, gdzie przechowuje się tytoń, wilgotność ta nie powinna przekraczać 80%> gdyż powyżej tej normy tytoń zaczyna pleśnieć.

Niedobrze też jest, jeżeli tytoń zanadto wyschnie podczas przechowywania, bo wtedy przy pakowaniu kruszy się. Zdrowy, suchy tytoń można jednak zawsze przed pakowaniem doprowadzić do stanu miękkiego zapomocą otwierania okien, lub przewietrz-ników w czasie, kiedy na dworze jest więcej wilgoci. Tytoń natomiast zbyt wilgotny trzeba przed pakowaniem dosuszać. Najłatwiej zawsze pleśnieje ogonek liściowy i główna żyła, na nie też należy zwracać baczną uwagę. Tytoń odpowiedni do pakowania można poznać po tern, że zmięty w dłoni nie kruszy się, a po wypuszczeniu go z ręki zaczyna się sam rozprostowywać. Jeżeli liść pozostaje zmięty i nie prostuje się, jest to oznaką zbytniej wilgotności tytoniu i przestrogą, że po spakowaniu towar może się zepsuć.

Przed spakowaniem liście winny być odpowiednio posortowane i powiązane w wiązki (t. zwane „papusze“). Ponieważ nieświadomi plantatorzy często sortują liście niedbale i przez to uzyskują nizkie ceny przy wykupie, przeto opiszemy tutaj dosyć szczegółowo, w jaki sposób należy liście posortować, powiązać w wiązki i następnie spakować w bele.

Dotyczące odbioru liści najgłówniejsze przepisy P. Monopolu Tytoniowego są następujące:

„Liście winny być dojrzałe, zdrowe, wysuszone, sortowane i niefermentowane. Liście i części liści, zanieczyszczone obcemi domieszkami (ziemia, piasek, słoma i t. p.), liście i części liści nieprzydatne do wyrobów (niedojrzałe, niesuszone, zniszczone przez choroby, zmarznięte, spleśniałe, zgniłe, lub w inny sposób zepsute), łodygi z liśćmi i pędy boczne roślin tytoniowych odbie—