49420 skanuj0103 (28)

obie części współpracujące mają wykonywać ruchy wahliwe względem sworznia, są stosowane sworznie swobodne (tzw. „pływające”), osadzone luźno w obu częściach.

Obliczanie połączeń sworzniowych. Podstawowym przykładem połączenia sworzniowego jest połączenie widełkowe (rys. 5.12). Obliczanie sworzni prowadzi się w zależności od zastosowanego rodzaju pasowańia.

Rys. 5.12. Połączenie sworzniowe widełkowe

Sworzeń pasowany ciasno jest narażony na ścięcie w dwóch przekrojach, stosuje się zatem wzór

T, =

n-d¹

< K (Ki lub Ko)

(5.4)

Sworzeń osadzony luźno jest obliczany na zginanie. Przyjmując obciążenie sworznia wg rys. 5.12, wyznacza się wartość maksymalnego momentu zginającego, występującego w osi połączenia

Ffh    l₂\ FIi    F(K + 2/₂)

2\2    2) 24    8

Ponieważ K + 21₂ = l, stąd

M

9

max

FI

~T~

(5.5)

Warunek wytrzymałościowy przy zginaniu sworznia FI

—

8 Wl

< K (Ki^lub Ko)

(5.6)

W_x « 0,1 drążonym

Dla sworznia pełnego — 14^. = 0,1 d³, a dla sworznia drążonego — gdzie d_a — średnica otworu wzdłużnego w sworzniu

104