Przykład 23. Przedsiębiorstwo Exbud ma możliwość wysiania pracowników w charakterze kierowników na cztery budowy eksportowe. Przedsiębiorstwo to zatrudnia aktualnie trzech odpowiednich specjalistów: A, B i C, a ponieważ dysponują oni różnym doświadczeniem zawodowym, zyski dla firmy są zróżnicowane w zależności od przydziału pracowników na poszczególne kontrakty, co ilustruje tabl. 110 (zyski podano w setkach dolarów miesięcznie).
Tablica 110
Pracownicy |
Kontrakty | |||
1 |
2 |
3 |
4 | |
A |
10 |
7 |
6 |
8 |
B |
12 |
14 |
10 |
17 |
C |
3 |
5 |
8 |
4 |
Zakładając, że na jeden z kontraktów trzeba będzie zatrudnić pracownika / zewnątrz (zyski z tego dla Exbudu będą równe zeru), należy optymalnie przydzielić pracowników na poszczególne kontrakty z punktu widzenia maksymalizacji zysku przedsiębiorstwa.
*■
Rozwiązanie. Przed przystąpieniem do budowy modelu należy dopisać czwarty wiersz z elementami równymi zeru, a następnie macierz zysków przekształcić do takiej postaci, która będzie minimalizowana. Przekształcenia dokonano przez odjęcie od największego elementu macierzy (a24 = 17) wszystkich pozostałych jej elementów. W rezultacie otrzymano macierz:
~7 10 11 9~
5 3 7 0
14 12 9 13 17 17 17 17
■0
Nietrudno zauważyć, że elementy tej macierzy można interpretować jako „straty” firmy związane z przydziałem pracowników na poszczególne kontrakty w stosunku do największego zysku, jaki jest możliwy do osiągnięcia.
Model zagadnienia będzie miał postać:
Z *ij = !> '
j= i
I X2j = 1>
każdy pracownik może być przydzielony tylko na jeden z kontraktów;
7
Z X3J —
J- 1
4
Z XAJ m 1 • t
J- I
/- |
na każdy kontrakt może być przydzielony tylko jeden pracownik.
i= 1
4
1=1
i= 1 xtJ> 0 dla i= 1,2, 3,4; j = 1, 2, 3,4,
= 7x11 + 10x12 + llx13 + 9x14 +
+ 5x21 + 3x22 + 7x23 + 0x24 +
+ 14x31 + 12x32 + 9x33 + 13x34 +
+ 17x41 + 17x42 + 17x43 + 17x44 -» min.
Do rozwiązania tak sformułowanego zadania można już bezpośrednio zastosować algorytm węgierski. Po odjęciu najmniejszych elementów w poszczególnych wierszach otrzymujemy macierz:
0 3 4 2 5 3 7 0 5 3 0 4’
0 0 0 0
w której zera występują już także we wszystkich kolumnach i, jak łatwo zauważyć, od razu możliwe jest rozmieszczenie jedynek w klatkach z zerami (najmniejsza liczba linii pokrywających wszystkie zera jest równa 4). Rozwiązanie optymalne jest następujące:
"l 0 0 0~
0 0 0 1
V* —
0 0 10’
0 10 0
czyli pracownika A należy wysłać na pierwszy kontrakt, pracownika B na czwarty i pracownika (' na trzeci. Natomiast na drugi kontrakt powinien pojechać pracownik spoza liabudu. Łączny zysk przedsiębiorstwa wyniesie miesięcznie (10 I I / ( H) 100 15' 100 - 3 500 dolarów.
IJI