dla:
natomiast siła tnąca dla pierwszego przedziału 2(xl) = ~P>
Tfyl = 0 = a)~~P-
2) Drugi przedział będzie się zmieniał a<x2< 3a.
Ogólne równanie momentów dla drugiego przedziału będzie miało postać
1 1
M{x2) = ~Px2 + ra(x2 -a) + M-~ q(x)(x2 -a)--(x2-a),
sdzie
4(x)
_ q (x2 - a) 3 a
czyli:
m{x2) = ~Px2 + ra (x2 ~ 0)+ M -q
^(x2 = a)
M(x2 = 3a) ~ ~
13 Pa
T{x2) --P + R/
6a
T,
(x2 = a)
P
2’
1P
P(x2 = 3a) =~ g
3) Trzeci przedział będzie się zmieniał 3a < x3 < 4a.
Ogólne równanie momentów dla trzeciego przedziału będzie miało postać M{x3) - ~Px3 + ra (x3 ~a) + RB (*3 - 3a) -1 1
- T £(*)(*3 " «) • “ 0*3 - a) +M +M,
gdzie
4Pa 9 :
^(x3 = 3a)
^(*3 = 4a) ~ O,
natomiast siła tnąca dla drugiego przedziału:
T(x3) =~F + RA +RB -
6a
5P
czyli
M
(*3)
= -P.x3 + Ra (jcg - a) + Ps (x3 -3a)-q
18 a
R(x3 = 3a) ~
T{x3 = 4a) - 0.
Dla belki obciążonej jak na rysunku 2.49a wyznaczyć reakcje podpór oraz sporządzić wykresy sił tnących i momentów gnących dla: P{ = 40 kN, P2 = 50 kN, P3 = 30 kN, ql = 30 kN/m, q2 = 10 kN/m, q2 = 40 kN/m, Ml = 120 kNm, M2 = 150 kNm.
Aby wyznaczyć reakcję pionową w punkcie A, bierzemy pod uwagę sumę momentów względem punktu B, natomiast przy wyznaczaniu reakcji pionowej w punkcie B korzystamy z sumy momentów względem punktu A. Zakładamy, że zwroty reakcji skierowane są do góry.
Wtedy
J\Mb = RA-10 + P1-U-M1-q1-6-ll-P2-S+M2-
-q2-6 • 3- ~ q2')6 ■ 2 + -1 + P3-3 = 0,
1 2 2
skąd
' Ra = 200 kN,
IMa =-Rb •10 + P3-13 + ^-ll+(g3~9fe)'6 8-f
+ q2 ■ 6-7+ M2+P2-2-ql-6-l-M1+Pl-4 = Q,
skąd
Rb = 230 kN.
Znak dodatni dowodzi, że rzeczywisty zwrot reakcji RA i Rd jest zgodny z założonym.
143