54244 skan0267

270 Elektrochemia

270 Elektrochemia

8,199- 10⁵ (cT)^m

8,199 • 10⁵ (78,54-298,15)³⁷²

= 0,2288 [M^-1/2],

8,246-lO^⁴__8,246 • 10~⁴_

rj{eT)^m ~ 0,894 • 10~³(78,54 ■ 298,15)¹⁷²

= 6,027 • 10~³ [S • m^7/2 • mor³⁷²].

Dla elektrolitu 1-1 siła jonowa jest równa stężeniu, / = c. (w równaniu (6.14a) stężenie wyrażono, jak zazwyczaj, w [M]). Po wstawieniu wartości tych stałych do równania (6.14) otrzymamy

A = 272,6 • 10"⁴ - (0,2288 • 272,6 • 10^-4 + 6,027 • 10"³) • Vo7oT =

= 260,3 • 10“⁴ S • m² • mol^-1. ■

Wielkość

Xj = \Zj\n}F    (6.18)

nosi nazwę przewodności jonowej jonu i, gdzie n-_t jest jego ruchliwością. Zgodnie z prawem Kohlrauscha o niezależnej wędrówce jonów w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim

A₀ = I(v,vioi).    (6.19)

I

gdzie sumowanie rozciąga się na kationy i aniony, na które dysocjuje cząsteczka elektrolitu A_v B_v_. Między przewodnością jonową a używaną dawniej przewodnością równoważnikową jonu /,• istnieje prosty związek:

K = \zj\ - /,-.    (6.20)

Dla słabych elektrolitów, zgodnie z równaniem Arrheniusa, stopień dyso-cjacji a wynosi

(6.21)

Przykład 6.5. Graniczna przewodność molowa kwasu octowego w 25°C wynosi A₀ = 390,5 • 10^-4 fiT¹ • m² • mol^-1. Oporności naczynka o stałej k = 20,6 m^-1, zanurzonego w roztworach kwasu octowego o różnych stężeniach, wynoszą

c • 10^3 [M]	0,49	0,99	3,14	15,81	63,23	252,9
R[Q]	6146	4210	2305	1004	497	253

Wyznaczyć zależność A od stężenia oraz stałą dysocjacji kwasu octowego.