55485 kronikiga046

6    ANONIM TZW. GALL

czynów spełnionych za waszych czasów, to nic omieszkam w dalszym ciągu poiccic niektórych z nich pamięci potomnych. Obecnie zaś jednogłośnie i lednomyślme zjednoczmy w jednej pochwale was jednomyślnych i naszą także chwalbą połączmy tych, których zespala nierozerwalna związka miłości!^{1 2} Godzi się bowiem — ze względu na to, jak blisko stali wypadków |dzicjowych] — na samym początku wymienić tych, którzy z łaski Bożej i mocą otrzymanych z nieba darów panują nawet nad książętami, oraz by także skromne nasze dziełko zażywało opieki i poparcia szafarzy udzielających poddanym łask sakramentalnych’. Przystoi wszakże, by ci, którzy z ustanowienia Bożego górują nad resztą ludzi przywilejem tak wielkiej godności, tym gorliwiej troszczyli się o pożytek i potrzeby każdego z osobna. Aby więc uniknąć wrażenia, że ja, mało znaczny człowiek, puszę się ponad swoją skromną miarę, postanowiłem na czele tęj książeczki umieścić nic swoje, Jęcz wasze imiona. Chwalę przeto i zaszczyt płynący z tego dzieła przypiszemy książętom tej ziemi, naszą zaś pracę i nagrodę za nią z zaufaniem powierzmy waszemu sądowi i rozwadze. Oby laska Ducha Św., która was ustanowiła pasterzami trzody Pańskiej, taką podsunęła wam myśl i taki plan, ażeby książę dał godną nagrodę ² temu, kto na nią zasłużył, co wam przyniesie zaszczyt, a jemu chwałę za jego dary. Radujcie się zawsze², a mnie i (niniejszemu) dziełu sprzyjajcie!

KONIEC LISTU

ZACZYNA Slłi SKRÓT³

Bolesław, książę wsławiony.

Z Jaru Boga narodzony,

Modły świętego Idziego^ł Przyczyną narodzin jego.

W jaki sposób się to stało,

Jeśli Bogu tak się zdało, Możemy wam opowiedzieć. Skoro chcecie o tym wiedzieć.

Doniesiono raz rodzicom, Którym brakło wciąż dziedzica, By ze złota dali odlać Co najrychlej ludzką postać

Niech ją poślą do świętego Na intencję szczęścia swego, Śluby Bogu niech składają 1 nadzieję silną mają.

1

*    związka miłoici aluzja do słów Listu łw. Paula Jo Koloitan (III 14): „a ponad wszystko miejcie miłość, która jest związką doskonałości”.

^T Tekst powyższego /dama jest w oryginale łacińskim prawdopodobnie w kilku miejscach zepsuty i dotąd jeszcze nic ustalony należycie; tłumaczenie ma więc wartość icdynic przybliżoną

2

   Por. zakończeniu listu wstępnego do księgi III.

*    Radujcie n< zawsze — zwrot z l-istu itr. Patria da l-ili juan (IV 4).

3

O znaczeniu wyrazu ikrfr por. ŁTjr<p, s. LIX Tresc tegn ustępu oowtorzono proza w rozdr. 30—31 tciżc księgi

‘ Stv. Idzi (łac. AtgiJiut, fr. St. Gillti) — żyt w w. VI i założył we Francji południowej w pobliżu ujścia Rodanu klasztor, który dał początek miejscowości jego imienia (St. Gillcs cn Provence). W w. XII kult tego świętego był ogromnie popularny, a St. Gillcs, gdzie znajdowały się jego relikwie, było celem licznych pielgrzymek nieraz z odległych stron Huropy. Por. Jakub dc V o r a g i n e, Złota legenda, pr/eklad polski J. Pleziowej, Warszawa 1956, a. 474 nn. Istniejący do dziś, choć w XVI w. mocno uszkodzony, romański kościół w St. Gilles posiada obecnie wyczerpującą, bogato ilustrowaną monografię R Haminni, Du Abteiktrcke cem Si. GtlUs und tłtrt kurni len w ke Nackfołge, Berlin 1955.