na/eży zaopatrzyć podręczną apteczkę w lateksowe rękawiczki. W ten sposób chronimy siebie przed AIDS i żółtaczką wszczepienną.
Jeżeli rana jest powierzchowna, wystarczy przemyć ją wodą utlenioną i nałożyć opatrunek jałowy z gazy. W przypadku ran głębokich, drążących do jam ciała nie wolno wykonywać żadnych rękoczynów, a szczególnie jeżeli tkwi w niej ciało obce (możliwość krwotoku i dodatkowo nasilenie się bólu). Ranę taką pozostawiamy w stanie, w jakim ją zastaliśmy, zabezpieczając ją suchym jałowym opatrunkiem z gazy. Jeżeli w ranie tkwi widoczne ciało obce, przed nałożeniem opatrunku należy wykonać jego stabilizację.
Ryc. 14. Stabilizacja ciała obcego w ranie
Nie stosujemy do opatrywania rany np. waty, czy ligniny, ponieważ one przyklejają się i utrudniają późniejsze jej oczyszczenie i gojenie. W przypadku krwawienia oceniamy jego nasilenie i obserwujemy, czy wypływająca z rany krew jest jasnoczerwona, pod ciśnieniem (uszkodzenie tętnicy), czy ciemnoczerwona (uszkodzenie żyły). Najczęściej mamy do czynienia z krwotokami mieszanymi. W rozległych silnie krwawiących ranach, w pierwszej kolejności musimy opanować krwawienie, stosując miejscowe uciśnięcie rany, poprzez nałożenie jałowego opatrunku z gazy i zabandażowanie. W przypadku utrzymującego się krwawienia, nie wolno raz nałożonego opatrunku zdejmować, ale należy nałożyć na niego grubszą warstwę gazy i powtórnie zabandażować, zwiększając ucisk. Dodatkowo zaopatrzone miejsce można obłożyć lodem. Jeżeli rana zlokalizowana jest na kończynie górnej, czy dolnej unosimy kończyny do góry, powyżej serca i uciskamy odpowiednie tętnice doprowadzające krew
49