55755 skanuj0150

0    lym, żc morduje się ludzi, że tracą oni swoje domy z powodu wojny albo głodu. Napisz o kas;erze w sklepie spożywczym, który się ruszał jak mucha w smole, albo o kierowcy, który zajechał ci drogę. Każda opowieść to wariacja na jeden z tematów: ..'Iii nie powinno się wydarzyć". ..Nie powinienem tego doświadczać". „Bóg jest niesprawiedliwy”. „Życic r.ie jest fair".

Ludzie, którzy jeszcze nie znają Pracy, myślą niekiedy: „Nie wiem.co napisać. Poco miałbym stosować Pracę? Na nikogo się nie złoszczę. Nic mi nie przeszkadza”. Jeśli nie wiesz, o czym pisać. poczekaj. Życie podpowie ci temat. Może przyjaciółka nie zadzwoniła, chociaż obiecała, i jesteś rozczarowany. Może kiedy miałeś pięć łat. matka ukarała cię za coś. czego nie zrobiłeś. Może zmartwiłeś się lub przestraszyłeś z powodu czegoś, co przeczytałeś w gazecie lub gdy pomyślałeś o cierpieniu na święcie.

Przelej na papier tę część swojego umysłu, która mówi te wszystkie rzeczy Nie możesz zatrzymać opowieść: w swojej głowie, nieważne, jak bardzo się będziesz starać. ’Ió niemożliwe. Ale kiedy zapiszesz tę opowieść na papierze, dokładnie tak. jak opowiada ci ją umysł, z całym twoim cierpieniem, gniewem, frustracją

1    smutkiem, wtedy możesz się przyjrzeć, co się w tobie kłębi. Możesz być świadkiem, jak przyjmuje to materialną postać, fizyczną formę. A w końcu przez Pracę możesz zacząć to pojmować.

Kiedy dziecko się gubi. może być przerażone. Równie przerażające może być dla ciebie zagubienie się w chaosie własnego umysłu. Ale kiedy wkroczysz w Pracę, możesz odnaleźć ład i drogę powrotną do domu. Nieważne, którą ulicę wybierzesz, każda będzie znajoma; wiesz, gdzie jesteś. Ktoś mógłby cię porwać i przez miesiąc trzymać w zamknięciu, a potem wyizucić cię z samochodu z opaską na oczach, ale kiedy zdejmiesz opaskę, spojrzysz na budynki i ulicę, rozpoznasz budkę telefoniczną albo sklep spożywczy i wszystko stanie się znajome. Wiesz, jak odnaleźć drogę do domu. Właśnie tak działa Praca. Kiedy wyjdziesz umysłowi naprzeciw ze zrozumieniem, zawsze ladzie umiał odnaleźć drogę do domu. W żadnym miejscu nie będziesz się czuł zagubiony.

FORMULARZ OCF.Ń SWOJEGO SĄSIADA

Po tym ^:;'.k w 1986 roku zmieniło sic moje życie, spędzałam mnóstwo czasu na pustyni niedaleko mojego domu, po prostu wsłuchując >ię w siebie. Pojawiały się we mnie opowieści, które od zawsze trapiły ludzkość. Wyglądało na to, że wcześniej czy później stawałam oko w oko z każdym pojęciem i odkrywałam, że chociaż byłam na pustyni sama, towarzyszy ł mi tam cały świat. Brzmiało to mniej więcej tak: „ja chcę'’. ..ja potrzebuję", „oni powinni", „oni nic powinni", ..jestem wściekła, ponieważ", ..jestem smutna". ..już r:i-gdy", „nic chcę". ’Ie zdania, które powtarzały się ciągle w mojej głowie, siały .się podstawą mojego formularza „Oceń swojego sąsiada". Jego celem jest pomóc ci przelać twoje bolesne opowieści i osądy na papier; został stworzony z myślą o tym. aby wyciągnąć r.a światło dzienne osądy, kiom tiudno byłoby odkryć w inny sposób.

Osądy zapisane przez ciebie w formularzu staną się materiałem. który wykorzystasz do Pracy. Zapisz każde ze zdań. jedno po drugim, tuż obok czterech pytań i pozwól, by doprowadziły cię do prawdy.

Oto przykład wypełnionego formularza ..Oceń sw'ojcgo sąsiada". Pisałam w nim o moim drugim mężu Paulu (zamieszczam formularz z.t jego zgodą): takie właśnie myśli miałam na jego temat. zanim moje życie się zmieniło. Zachęcam, aby w miarę czytania zastąpić imię Paul imieniem osoby z twojego życia.

I Z czyjego powodu jesteś zły. zagubiony, smutny lub rozczarowany i dlaczego? Czego nie lubisz w tej osobie?

jesttw zia Na Paula, ponieważ mii* »    gestem zła na

Paula, ponieważ runie nić słucha. N/e lubię Paula, ponieważ nie zgadza się z niczym, co mówię.

299