574 2

POjęCU i ICH OSFINBJE

Elekt rod od u(niość - zdolność atomów do oddawania elektronów (odwrotność HekTroujcmności).

Ełektrołuminescfncja - emisja światła widzialnego przez /.łącze /> n. do którego przyłożono napicie w kiemnku przewodzenia.

Ełcktrostrykcja - zmiana wymiarów ciała pod wpływem pola elektrycznego Elektroujcmność - zdolność atomów do przyciągania elektronów Energia aktywacji (£, Q, q) - bariera energetyczna, która musi być pokonana, aby reakcja mogła zachodzić: przy dyfuzji jest to energia wymagana do przemieszczenia atomu z jednego położenia atomowego do drugiego lub / jednego polożenią międzywęzłowego do drugiego.

Energia Fermiego - w przypadku metali energia najwyższego zapełnionego stanu energetycznego u paśmie walencyjnym w 0 K.

Energia wiązania - energia wymagana do rozdzielenia dwóch atomów związanych i znajdujących się w położeniach równowagi.

Faza - część układu o wyrażanych granicach, na których przynajmniej niektóre makroskopowe własności chemiczne lub fizyczne ulegają skokowej zmianie.

Faza pośrednia - faza o właściwej sobie strukturze krystalicznej, utworzona co najmniej z dwóch pierwiastków lub związków chemicznych; faza pośrednia, w której dominują wiązania metaliczne, jest również nazywana fazą międzymetaliczną.

Faza przejściowa - tworząca się w warunkach dużego pr/.cchłodzenia faza nierównowagowa (metastabilna) stanowiąca etap pośredni podczas przemian fazowych.

Ferrimagnetyzm - trwała i duża magnetyzacja niektórych materiałów ceramicznych. będąca rezultatem antyrównoległcgo ustawiania się elementarnych momentów magnetycznych i ich niepełnego znoszenia się.

Ferroelektryczność - zespół własności niektórych ciał krystalicznych (ferroelektryków) uwarunkowanych pojawieniem się w niewielkich obszarach kryształu, zwanych domenami, wskutek uporządkowania elektrycznych momentów dipolowych, spontanicznej polaryzacji.

Ferromagnetyzm - (rwała i duża magnetyzacja niektórych metali (Fe. Ni i Co), będąca rezultatem samorzutnego ukierunkowania się momentów magnetycznych atomów.

Ferryt (j) - międzywęzłowy roztwór węgla w żelazie a (w żelazie o strukturze krystalicznej RPC).

Ferryty - materiały ceramiczne wykazujące własności ferrimagnetyczne; pod względem własności elektrycznych - półprzewodniki.

Fluoresccncja - lummescencja występująca po wzbudzeniu elektronu w czasie dużo krótszym niż sekunda.

Fonon - kwant energii drgań struktury krystalicznej.

pojęcia. i ch otFtfPCje

^{1-0 <K IOda} ~ ^Łil(xia- której przewodzenie w kierunku /oporowym silnie w/rastapod wpływem promieniowania elektromagnetycznego. przyrząd przetwarzający sygnały optyczne na elektryczne.

Foton czystka clcmemurna o masie spoczynkowej m_# • 0. me    ładunku

elektrycznego; kwant energii oddziaływania elektromagnctycmego Fotoogniwo - urz.adz.cnic przetwarzające energię słoneczna na elektryczną Gęstość dyslokacji - łączna długość linii dyslokacji przypadająca na jednostkę

objętości materiału.

Granica fazowa (miqd7.yfaz.0wa) - obszar między sąsiadującymi fazami, w którym występuje nieciągłość struktury krystalicznej l/lub skokowa zmiana stężenia.

Granica plastyczności R, - największe naprężenie nominalne w próbie rozciągania, do osiągnięcia którego materiał jedynie nieznacznie odkształca stę trwale (plastycznie). Wyróżnia się umowną granicę plastyczności, która jest równa naprężeniu nominalnemu odpowiadającemu działaniu siły rozciągającej wywołującej w próbce odkształcenie trwałe wynoszące 0,2* (R^j oraz - w przypadku materiałów charakteryzujących się spadkiem naprężeń po rozpoczęciu odkształcenia trwałego - górną i dolną granicę plastyczności. Góma granica plastyczności (R_tH) jest wyrażona przez maksymalne naprężenie nominalne poprzedzające spadek naprężeń, natomiast dolna granica plastyczności (R,J - przez naprężenie nominalne w zakresie spadku naprężeń.

Granica proporcjonalności - największe naprężenie, do osiągnięcia którego jest spełnione prawo Hooke a; najwyższy punki na krzywej rozciągania, do którego zależność między naprężeniem i odkształceniem jest liniowa.

Granica sprężystości - największe naprężenie nominalne, do osiągnięcia którego następuje jedynie odkształcenie sprężyste; najwyższy punkt na krzywej rozciągania, od którego po usunięciu obciążenia materiał wraca do pierwotnych wymiarów. Umowna granica sprężystości jest równa naprężeniu rozciągającemu odpowiadającemu działaniu siły rozciągającej wywołującej w próbce wydłużenie trwałe wynoszące 0,05%.

Granica ziarn - strefa niedopasowania krystalicznego między sąsiednimi ziarnami w materiale polikrystalicznym.

Granica zmęczenia - maksymalne naprężenie, przy którym liczba cykli do zniszczenia zmęczeniowego jest nieskończenie duża (lub większa niż 10*). Hartowanie - zabieg obróbki cieplnej polegający na nagrzaniu siali w celu utworzenia austenitu z następnym szybkim chłodzeniem dla utworzenia marten-zytu (niekiedy bainitu).

Hartowność - zdolność stali do tworzenia struktury martenzytycznej podczas hartowania.

Histercza - zjawisko polegające na tym, że zmiany parametrów charakteryzujących stan układu lub jego własności wywołane zmianami czynników zewnętrznych zależą od stanów poprzedzających dany stan.

575