1
I 5 Urazy | 1 Przygotowania
Nikt nie chce zabłądzić. Na wielu dobrze utrzymanych i oznakowanych szlakach wydaje się to praktycznie niemożliwe.
A jednak każdego roku turyści ruszają pewnie w siną dal, nie wiedząc nawet dokładnie, dokąd zmierzają. Nie zabierają naturalnie mapy ani kompasu. To nie jest najmądrzejsze. I jednym, i drugim łatwo się posłużyć, a w gruncie rzeczy fajnie jest wiedzieć, gdzie się jest, zobaczyć, gdzie się było, i planować, dokąd się pójdzie.
Kompas to po prostu bardzo lekka igła magnetyczna osadzona na beztarciowej panewce, reagująca na działanie ziemskiego pola magnetycznego. Igła, ze strzałką wskazującą północny biegun magnetyczny na jednym końcu, obraca się na tle tarczy, gdzie zaznaczono cztery strony świata oraz skalę od 0 do 360 stopni.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje kompasów. Pierwszy bierze się do ręki i szybko sprawdza, gdzie jest północ. Często jest on połączony z innym narzędziem: może być na przykład wmontowany w rękojeść noża. Drugi rodzaj, zwany kompasem do biegów na orientację, osadzony jest na płaskim kawałku plastiku i przeznaczony do używania z mapą. Najlepiej mieć właśnie taki. Na s. 26 wyjaśnimy, jak go używać.
Mapa mapie nierówna, a będąc na szlaku - albo poza nim - powinieneś używać tylko jednego rodzaju: tzw. mapy topograficznej (w skrócie: topo), różni się ona znacznie od wszystkich innych.
Nie sądź, że aby znaleźć drogę, wystarczy mapa turystyczna. Przedstawia ona tylko ogólny charakter danego terenu i jego atrakcje, ale nie można na niej polegać. Pomoże ci znaleźć parking czy restaurację, ale niewiele ponadto. Często nie jest nawet wyskalowana. Mapy szlaków wyglądają bardziej kusząco, bo wydają się bardziej szczegółowe, pokazują wyraźnie szlak i ukształtowanie otaczającego terenu. Jeśli wędrując po szlaku, będziesz mieć stale w zasięgu wzroku swój samochód, kawiarnię czy sklep z pamiątkami, wystarczy ci to - w innych sytuacjach używaj mapy topograficznej.
Dostępne są różne rodzaje kompasów
U
Ty a pogoda
ekwipunek
W otwartej walce zawsze przegrasz,
Iraktuj zatem pogodę z należnym ••zacunkiem. Trzeba być świadomym własnych ograniczeń i znać wpływ pogody nie tylko na nasze samopoczucie, ale i na zdolność działania w terenie.
Jeśli wziąłeś pod uwagę pozostałe wskazówki z rozdziału Przygotowania, powinieneś poradzić sobie ogólnie / wahaniami temperatury i opadami.
To w gruncie rzeczy element całej zabawy. Złą pogodę trzeba jednak zawsze traktować poważnie, należy zapoznać się z prognozą meteo przed wyruszeniem na wycieczkę.
Jeśli planujesz wypad w pobliżu miejsca zamieszkania, to lokalne prognozy telewizyjne, radiowe i prasowe na bieżąco dostarczą ci informacj Sprawdź prognozy pięcio-i siedmiodniowe, żeby uni przykrych niespodzianek podczas dłuższych wypraw. Jeśli wybierasz się w inny rejon, musisz znaleźć prognozy dla miejsca przeznaczenia.
PONCHO
Skoro mowa o niepogodzie, pomyśl
0 prostej pelerynie typu poncho, bo należy ona do najbardziej praktycznych elementów wyposażenia. Nawet niedroga peleryna zapewni tobie - i plecakowi - ochronę przed deszczem i dobrą wentylację. Przy użyciu linek
1 odrobiny pomysłowości można zrobić z niej prostą osłonę przed słońcem lub deszczem (zob. s. 79).
Jeśli chodzi o parki narodowe, sporo informacji można zwykle uzyskać przez telefon lub w Internecie.
I ostatnia kwestia: wędrowanie po zmroku to ryzykowna sprawa, sprawdź zatem, o której zachodzi słońce.