264 (14)

264 Podstawy nawigaqi morskiej

W praktyce nawigacyjnej każdy nawigator powinien korzystać z przygotowanego wykresu poprawek na wiatr dla niskich wartości prędkości statku, w celu szybkiego określenia poprawki na dryf w rejonach nawigacyjnie trudnych.

Przykład:

Określić u (“] dla q = 045, V„ = 8 w, dla \ż = 6w(const)

Odpowiedź: a i 7' określono na podstawie wykresu z rys 14 9

14.4. Nawigacja na prądzie

W żegludze przybrzeżnej i w pilotażu statek często manewruje w ograniczonym obszarze wodnym, gdzie występują silne prądy. Niezależnie od rodzaju prądu (Pl ywowego lub stałego), istnieje konieczność opracowania zasad określenia kierunku drogi nad dnem oraz prędkości (KDd. Vj).

Zakłada się następujące warianty: I - gdy statek jest bierny w stosunku do parametrów prądu działającego na kadłub oraz 2 - gdy jest czas na ocenę nieznanych parametrów. Jeżeli są znane parametry prądu, to stosuje się wariant czynnego pływania na prądzie, czyli przeciwdziałania prądowi. Zakłada się przy tym. że na statek nie działa wiatr.

Wariant 1 - statek jest bierny w czasie pływania na prądzie (rys. 14.10).

Znany jest kierunek drogi KR oraz prędkość po wodzie V_w. natomiast nieznany jest kierunek drogi nad dnem KDd i prędkość nad dnem i',/.

A N

Rys. 14.10. Żegluga na prądzie, gdy statek jest bierny w stosunku do parametrów prądu