262 (14)

262 Podstawy nawigacji morskiej

Wartość dryfu określa algebraiczna różnica między KDw i KR:

a = KDw - KR [°]

Pn ♦ ^N

Rys. 14.7. Kąt dryfu statku w ruchu

I kurs wykreślany na mapie, kierunek drogi 9dy nieznane są zakłócenia

14.3. Obliczanie poprawek a na dryf statku w ruchu

Przed przystąpieniem do obliczanie poprawek na dryf, należy przygotować aktualne dane o stanie statku, o warunkach zakłóceń, czyli parametrach wiatru, tj. kierunku i prędkości, które są niezbędne do uzyskania prawidłowych wyników. Do obliczeń poprawki a stosowane są różne wzory empiryczne. Najprostszy wzór do obliczania poprawki a na dryf ma postać [7]:

(I4.2)

gdzie:

a - poprawka na dryf ["],

C - współczynnik dryfu obliczany eksperymentalnie [°],

F„ - prędkość wiatru pozornego [m/s],

V- prędkość statku [m/s],

</    - kąt kursowy wiatru [°].

Współczynnik C zależy od powierzchni przekroju bocznego wynurzonej i zanurzonej części kadłuba, przegłębienia statku, kształtu i rodzaju nadbudówek. Wzór jest ograniczony do obliczeń kąta dryfu poniżej I5°. Jest on o tyle niewygodny, że należy eksperymentalnie określić współczynnik C.