284 (15)

284 Podstawy nawigaqi morskiej

Faza podejścia do lądu (Landfall)

W tej fazie nawigator, dla potwierdzenia pozycji uzyskanej za pomocą innego systemu, stara się określić pozycję z odległego obiektu. Często identyfikacja wysokich obiektów, leżących poza linią zasięgu radaru, staje się utrudniona. Podobnie jak w żegludze oceanicznej, radar służy do wykrywania i oceny parametrów ruchu statków znajdujących się w jego zasięgu.

Faza żeglugi przybrzeżnej (Coastal niwigation)

Głównym zadaniem radaru w tej fazie jest kontrola pozycji oraz porównanie z pozycją określaną innymi metodami lub z innych źródeł. Radar pomaga w realizacji techniki monitoringu nawigacji i wymaga odpow iedniej organizacji pracy na mostku, doświadczenia w obsłudze radaru, które musi uwzględniać jego ograniczenia. Ważnym elementem w tej fazie jest wykorzystywanie radaru jako pomocy przeciw-kolizyjnej ze statkami i obiektami stałymi (np. z pławami itp.).

Faza rejonów ograniczonych (Difficull lu navigation)

W tej fazie radar służy jako pomoc w pilotowaniu statku, stąd musi posiadać pewne właściwości techniczno-eksploatacyjne.

Trudno jest zaprojektować radar, który będzie doskonale pracował w różnych fazach żeglugi i w różnych, skrajnych warunkach hydrometeorologicznych.

Wykorzystanie radaru w procesach nawigacyjnych

Planując nawigację w rejonach żeglugi przybrzeżnej, należy zaznaczyć na mapach dogodne, wyraźne obiekty, dobre do identyfikacji radarowej oraz określić wszystkie rakony i oznakowania nawigacyjne zaopatrzone w reflektory radarowe, a także przybliżone zasięgi radarowe obiektów pomocnych do prowadzenia nawigacji.

Niezbędne jest również wyznaczenie rejonów do określania (sprawdzania) pozycji radarowej, klasyfikując na sposoby określania pozycji, jak: namiar i odległość, dwie, trzy odległości itp.

Podczas zbliżania się do lądu z pchlego morza należy śledzić radarem szczególnie dokładnie akwen przed dziobem, nastawiając duży zakres 24-48-milowy, w celu wykrycia linii brzegowej. W tym czasie konieczne jest zmniejszenie zakresu pracy radaru. Identyfikację odcinka wybrzeża przeprowadza się przez porównanie obrazu radarowego z mapą, mając przy tym na uwadze zniekształcenia linii brzegowej i cienie radarowe na wskaźniku, lak przeprowadzoną identyfikację konfrontuje się z pewną pozycją statku, uzyskaną inną metodą. W rejonach, gdzie linia brzegowa jest płaska, należy identyfikować echa zgłębi lądu.

Nawigacja w wąskich przejściach

W rejonach tych ważny jest wybór odpowiedniego zakresu pracy radaru. Najdogodniejszym zakresem w wąskim przejściu jest 1-3 mile morskie. W szczególnych