15. Radar w nawigacji 285
sytuacjach podejścia do statku lub nabrzeża, stosowany jest zakres 0,75 mili morskiej. Najważniejsze jest jednak, aby utrzymać statek w osi toru lub po jego prawej stronie i dokładnie kontrolować prędkość statku nad dnem. Jeżeli wystąpi działanie wiatru, to należy zastosować odpowiednią wartość poprawki na dryf. Szczególną uwagę należy zwracać na mosty i linie wysokiego napięcia.
W wąskich przejściach najtrudniejszymi manewrami są: wyprzedzanie oraz mijanie się statków w gęstej mgle za pomocą radaru. Zwłaszcza przy tych manewrach należy zwracać szczególną uwagę na statki zacumowane, stojące przy nabrzeżu, gdyż nadmierna prędkość może uszkodzić cumy stojącego statku. Zwroty w wąskich przejściach są najtrudniejsze podczas działania wiatru lub prądu. Taka sytuacja wymaga dużego doświadczenia w pilotowaniu statku, a szczególnie we mgle.
Wykorzystanie radaru do określania pozycji
Do określania pozycji za pomocą radaru należy wykorzystywać pewne, zidentyfikowane obiekty, dające na wskaźniku radarowym jednoznaczne, silne echo. Radar musi być odpowiednio dostrojony pod względem ostrości obrazu, w zależności od zakresu pracy.
Przed rozpoczęciem pomiarów' nawigacyjnych radarem, należy dokonać analizy doboru metod określania pozycji oraz obiektów pomiarowych, w zależności od stosowanego zakresu pracy radaru. Radar można wykorzystać do następujących metod określania pozycji:
• namiar i odległość (N/D),
• dwa namiary (2N),
• dwie odległości (2D),
• trzy namiary (3N),
• trzy odległości (3D).
Na rysunku 15.7a pokazano metodę określania pozycji radarowej, przy' wykorzystaniu dwóch namiarów na krawędzie wyspy KI i K2 oraz odległości d od krawędzi B. Na rysunkach I5.7b i c pokazano pozycję statku z radaru, określoną z trzech odległości na cyple lądu stałego.
Najlepsze efekty określania pozycji radarowej uzyskuje się przy zastosowaniu metody trzech odległości lub namiaru i odległości. Wybór metody zależy od wielu czynników, miedzy innymi od:
• potrzebnej niezawodności pozycji i krótkiego czasu na jej określenie,
• charakterystyki systemu radarowego, zobrazowania itp.,
• indywidualnej umiejętności nawigatora,
• sytuacji nawigacyjnej i warunków nawigacyjnych,
• trudności interpretacji obrazu radarowego,
• kąta przecięcia się linii pozycyjnych.