produkty konkurencyjne, a w konsekwencji - zwiększyć sprzedaż i zyski przedsiębiorstwa oraz jego udział w tynku.
Sprawność dystrybucji przesądza o szybkości zbytu wytworzonych produktów, zwrocie poniesionych nakładów, wielkości zrealizowanej sprzedaży, pozycji konkurencyjnej firmy. Koszty dystrybucji stanowią ważny czynnik decydujący
0 efektywności i możliwości ekspansji tynkowej.
Dystrybucja to także zbiór działań i decyzji związanych z udostępnianiem produktu czy usługi w miejscu i czasie odpowiadającym potrzebom nabywców (Żurawik i Żurawik, 1996). W tym rozumieniu zjawiskiem najbliższym dystrybucji usług turystycznym są globalne systemy dystrybucji, których charakterystykę przedstawiono w rozdziale 6.6 niniejszego opracowania.
Podstawowym instrumentem dystrybucji są kanały dystrybucji. Kanał dystrybucji jest zbiorem wzajemnie zależnych od siebie organizacji, współuczestniczących w procesie dostarczania produktu lub usługi do użytkownika lub konsumenta (Kotler i in. 2002). W tym ujęciu akcentowane jest podejście podmiotowe. Inne definicje podkreślają przedmiotowy lub funkcjonalny aspekt i wtedy kanał dystrybucji jest sposobem połączeń i kolejności, w jakiej występują agencje i instytucje pośredniczące, przez które przepływa jeden lub więcej strumieni związanych z działalnością marketingową.
Prawidłowo zorganizowana i sprawnie działająca dystrybucja oferowanych usług turystycznych jest warunkiem sukcesu rynkowego. Dostarczenie i zaoferowanie konsumentowi usługi zgodnie z jego potrzebami, a więc w odpowiedniej formie i we właściwym czasie i miejscu, wpływać bowiem będzie na jego zakup.
14.6.4. Klasyfikacja i charakterystyka kanałów dystrybucji
Kanały dystrybucji różnią się wieloma istotnymi cechami, na przykład: rodzajem uczestników, liczbą szczebli pośrednich, liczbą pośredników na tym samym szczeblu, rodzajem przepływających strumieni, stopniem integracji uczestników kanału oraz znaczeniem dla usługodawcy.
Najkrótszy kanał dystrybucji tworzy bezpośrednie powiązanie producenta z finalnym nabywcą. Kanał bezpośredni składa się z dwóch szczebli - oferenta usługi turystycznej i finalnych nabywców jego produktów. W kanale takim nie występują podmioty pośredniczące. Producent sam, na własny koszt i ryzyko, dociera ze swoimi produktami do finalnego nabywcy. Nawiązuje z nimi kontakty handlowe bezpośrednio — poprzez pracowników własnych, wewnętrznych
1 zewnętrznych służb handlowych, lub pośrednio - korzystając z mediów (przesyłki pocztowe, katalogi, telewizja, radio, Internet).
216