61548 Scan0077 (6)

wyglądał, jakby najlepsze czasy miał już dawno za sobą, co było o tyle dziwne, że powstał ledwo dwa dni temu. Nic z tego przedstawienia, począwszy od tekstu, poprzez światła, a na pacynkach skończywszy, nie chciało działać jak trzeba.

Tonio uniósł głowę i zmarszczył brwi. A potem spojrzał na mnie krzywo i powiedział:

-    Persja.

-    Tak. - Ukucnęłam obok niego. - Posłuchaj, możemy porozmawiać o całym tym panu Foksie?

Otworzył szeroko oczy, zupełnie jakby prosił o pytania.

-    Floss rozmawia z bezcielesnymi głowami. Nicholas wznieca ogień w pokoju na górze. Ostatnio, jak widziałam Łucję, próbowała nauczyć się jeździć na uni-cyklu, a El Jeffery ją przytrzymywał. Robię menu, bo nie mogę robić plakatów ani programów dla bezimiennej produkcji. Max wycina bilety nożyczkami do paznokci. A ty siedzisz skręcony jak szalony naukowiec, który wymyśla tajemne formuły. - Odczekałam moment. - A gdzie spójność? Gdzie to podejście jeden za wszystkich? Jak dla mnie to mało w tym Banitów, no, poza dosłownym znaczeniem.

-    Uważasz, że to nie zadziała? - zapytał Tonio.

-    Tego nie powiedziałam. Myślę, że jest szansa, że będzie działało doskonale. Tyle że na razie wydaje się...

Szukałam odpowiedniego słowa, a Tonio tylko westchnął i opadł na krzesło.

-    Rozlazłe? - zaproponował. - Byle jakie? Kiedy wymyśliłem temat, wydawał się dobrym pomysłem.

-    Racja. Ale teraz już nie jest.

-    Masz jakieś propozycje? - Wyglądał, jakby naprawdę chciał wiedzieć.

-    Nie bardzo. Jedyne, co mi przychodzi do głowy, to coś niebieskiego. Wciąż widzę bladoniebieski na tle ciemnego nieba, ale może to tylko okładki programów. Spytaj Floss.

Tonio odsunął papiery i wstał.

-    Czemu nie.

Poszedł odwiedzić Floss.

-    Persja uważa, że to się nie sprawdza - powiedział do niej bez wstępów.

Floss przewróciła się na bok i podparła na łokciu:

-    Nie jest zabawne. Myślę, że w tym leży problem.

-    Piękna i Drań też nie byli tacy bardzo zabawni -zauważyłam.

Floss wzruszyła ramionami.

-    Ale były lekkie momenty. I to całkiem sporo. A to jest po prostu ponure. I nie - dodała, zanim zdołaliśmy coś wtrącić - to nie dlatego, że obmawiamy moją rodzinę. Należy im się. To jest po prostu...

-    Takie smętne i nijakie?

-    Ale mądra panna młoda na koniec wygrywa - zauważył Tonio, choć bez przekonania.

-    Tak. Ale pamiętasz tę recenzję Pięknej? Tę, która tak wszystkim się podobała? „Moralizm bez dydaktyzmu”. A to wygląda zupełnie jak czytanka dla grzecznych dzieci - zauważyłam. - Jakbyśmy się starali na siłę.

Usiedliśmy w kółku na podłodze u Floss. Kukiełki martwych żon tańczyły na swoich sznurkach, podrygując pod wpływem pachnących koniczyną podmuchów wiatru wpadającego przez okno.

W końcu Tonio zaproponował:

-    Muzyka i taniec?

Floss pokręciła głową.

155