61954 Obraz3 (5)

135

135

N, = Z (N,), = (N _e - (N _e),) + (N _e - (N „ )₂) + • •

i=l

+ (N.-(N.)_n)=n.N_e-Z(N.)_i,

i=l

(9.12)

gdzie n oznacza liczbę cylindrów.

Sposób wyłączenia procesu spalania w jednym z cylindrów zależy od rodzaju silnika. W silnikach ZI jest realizowany najczęściej przez wyłączanie zapłonu (zdjęcie przewodu wysokiego napięcia ze świecy) przy jednoczesnym normalnym zasysaniu mieszanki paliwowej do cylindra wyłączonego. W silnikach ZS natomiast należy odłączyć zasilanie paliwem wybranego cylindra. W praktyce oznacza to konieczność wstawienia trójnika w części wysokociśnieniowej układu paliwowego (na początku lub na końcu przewodu wtryskowego), umożliwiającego skierowanie podawanego przez pompę wtryskową paliwa poza wtryskiwacz.

Błędy metody kolejnego wyłączania cylindrów wynikają ze skutków braku spalania w cylindrze wyłączonym. Przede wszystkim wyłączenie jednego cylindra powoduje spadek mocy indykowanej silnika i aby utrzymać założoną prędkość obrotową silnika, należy zwiększyć obciążenie pozostałych cylindrów (zwiększyć dawkę paliwa) lub zmniejszyć obciążenie na hamulcu. Zmieniają się tym samym obciążenia elementów, temperatura, warunki tarcia itd. Dodatkowo w silnikach ZI w cylindrze wyłączonym zasysana jest mieszanka. Nie spalone paliwo zmywa film olejowy z gładzi cylindrowej, zmieniając tym samym warunki smarowania w tym cylindrze.

Ze względów konstrukcyjnych kanały wylotowe poszczególnych cylindrów łączą się, najczęściej tworząc wspólny kolektor wydechowy'. Z tego powodu brak spalania w jednym cylindrze zakłóca proces wymiany ładunku w' cylindrach pozostałych. Jest to szczególnie zauważalne w silnikach doładowanych pulsacyjnie. Zmiana mocy turbiny wywołana spadkiem temperatury spalin i zaburzeniem pulsacyjnego sposobu doładowania pociąga za sobą łańcuch zmian z tym sprzężonych: spadek ciśnienia doładowania, zmianę współczynnika napehiienia, zmianę procesu spalania itd.

Z powyższych powodów metoda ta nie jest zalecana w odniesieniu do silników ZI, jak również silników ZS turbodoładowanych [57],

9.3.3. Wyznaczanie sprawności mechanicznej metodą obcego napędu

Metoda obcego napędu polega na wywołaniu ruchu badanego silnika spalinowego z zadaną prędkością obrotową, bez podawania paliwa, za pomocą silnika zewnętrznego. W trakcie napędzania mierzy się moc lub moment obrotowy przekazywany z silnika zewnętrznego do silnika spalinowego. Do napędzania najczęściej używa się silnika elektrycznego. Moc pobieraną przez silnik spalinowy wyznacza się na podstawie pomiaru mocy elektrycznej pobieranej przez silnik napędzający. Bardzo często wykorzystuje się silnik elektryczny o wahliwym stojanie, który pozwala na pomiar momentu obrotowego. W tym przypadku mierzy się moment obrotowy,