niowej ZRA. Przeciwnikami siedemnastek były tyra razem brytyjskie myśliwce Hawker Hunter FGA Mk.9 o lepszych osiągach. Na nic się to zdało, gdyż samoloty MiC-17 okazały się zwrot-niejsze i bardziej uniwersalne w ówczesnych warunkach walki.
Największą sławą bojową okryły się samoloty MiG-27 w walkach nad Wietnamem przeciwko lotnictwu amerykańskiemu. Piloci wietnamscy na samolotach M1G-17 rzucali się z pasją nieustraszenie do pojedynków z liczebniejszyrra, nowocześniejszymi samolotami naddźwiękowymi, obciążonymi uzbrojeniem, i często odnosili sukcesy. Przypomina o nich każdego roku dzień lotnictwa Demokratycznej Republiki Wietnamu obchodzony z okazji 4 kwietnia 1965 r., kiedy to siedemnastki strąciły w walce powietrznej obciążone bombami naddźwiękowe samoloty myśliwskie Republic F-105D Thunderchief. *
W wojnie izraelsko-egipskiej w czerwcu 1967 r. Jedynymi samolotami egipskimi, które najbardziej dały się we znaki wojskom izraelskim były samoloty myśliwskie MiG-I7. zażarcie walczyły w powietrzu, wspierały także wojska lądowe. Niektóre bowiem egipskie samoloty MiG-27 zostały w państwowych zakładach lotniczych w Hellu-anie k. Kairu przystosowane do działań szturmowych. Wyposażono je w 4 podskrzydłowe zamki do podwieszania wyrzutni dla lotniczych niekierowanych pocisków rakietowych kal. 76,2 mm. Kilka siedemnastek, tak właśnie uzbrojonych, weszło na wyposażenie lotnictwa nigeryjskiego. W 1969 r. wzięło ono aktywny udział w konflikcie między Nigerią a Biafrą, eskortując m. In. samoloty transportowe Douglas DC-3. z których zrzucano z wysokości 15—30 m żywność i amunicję na golfowe boisko jednostki 3 dywizji k. Owierri. W czasie tej akcji Jeden z samolotów MiG-27 strącił w dniu 9-XI 1969 r. samolot T-6 Texan uzbrojony w pociski rakietowe. Siedemnastki przeprowadziły również kilka udanych ataków pełnym uzbrojeniem na samoloty biaferskte, które prowadziły zakłócające ataki rakietowe na lotniska ' urządzenia naftowe Nigerii.
I wreszcie samoloty myśliwskie MiG-27 zapisały swą piękną kartę w wojnie arabsko-izraelskiej. która rozgorzała w październiku 1973 r. Mimo, że obie strony dysponowały samolotami znacznie nowocześniejszymi i o zdecydowanie lepszych osiągach, to jednak MiGi-27. szczególnie we współpracy z wojskami lądowymi, dały się mocno we znaki swemu przeciwnikowi. A zdarzyły się nawet przypadki zestrzelenia przez MiGi-27 znacznie doskonalszych i silniej uzbrojonych samolotów McDonnell Phantom II, co było dużym sukcesem.
Znamienna Jest też ocena tego samolotu przez pilotów syryjskich, którzy na nim latali. Na zapytanie amerykańskich dziennikarzy, czy chcieliby zamienić swe MiGi na samoloty nieprzyjacielskie. odpowiedzieli jednym zdaniem, że ,.za nic na świecie".
Równie pochlebną ocenę wystawił samolotowi MiG-27 amerykański generał pilot Robin Olds, dowódca skrzydła myśliwskiego, który ma za sobą 107 lotów bojowych nad Niemcami i 24 zwycięstwa powietrzne w II wojnie światowej. W Wietnamie latał na Phantomie, brał udział w nalocie na stalownię w Thai Nguyen i uzyskał dalsze 4 zwycięstwa powietrzne. O MiGu-27 powiedział krótko ..Jest to samolot bardzo niebezpieczny, Jego zdolność manewru Jest wprost fantastyczna. Takiej zwrotności na cięższym samolocie typu Phantom nie można osiągnąć". Niektórzy natomiast piloci amerykańscy do końca wojny wietnamskiej bardziej obawiali się zwrotnych siedemnastek niż szybszych, ale mniej zwrotnych MiGóte-22.
Jeden z najbardziej znanych polskich pilotów myśliwskich okresu powojennego płk dypl. pilot I klasy Ryszard Grundman. który w licznych lotach na zastosowanie bojowe dokładnie poznał walory samolotu MiG-27 tak go scharakteryzował: „Jest to samolot myśliwski o dużej uniwersalności. stateczny w locie, o dobrej zwrotności szczególnie w figurach pionowych, dysponuje silną salwą sekundową swego uzbrojenia, należy niewątpliwie do najlepszych samolotów tej klasy na świecie.” Opinia ta wyrażona przez doświal-czonego pilota, latającego na różnych typach samolotów myśliwskich, ma swoją wymowę.
WERSJE ROZWOJOWE SAMOLOTU MiG-27: 2 — prototyp SI, 2 — MiG-27, 3 — MiG-UF (Lim-5), 4 — Lim-SM, 5 — Lim-6bis,
6 — MiG-TIPF, 7 — MiG-HPFU
Dużym uznaniem wszędzie, gdzie Jest jeszcze stosowany, cieszy się samolot MiG-27 do dziś. mimo że od jego pierwszego wprowadzenia do Jednostek lotniczych minęło 25 lat. Świadczy to najlepiej o jego wysokich walorach użytkowych, uniwersalności 'konstrukcji i przede wszystkim
0 niezmiernej przezorności i nadzwyczajnym talencie konstruktorskim jego twórców.
Malowanie samolotu myśliwskiego MiG-27, Jego różnych wersji i odmian, jest bardzo różnorodne
1 bogate kolorystycznie. Przyczyniło się do tego przede wszystkim szerokie 1 powszechne zastosowanie tego samolotu aż w kilkudziesięciu państwach świata. W polskim lotnictwie wojskowym samoloty Lim-5 mają barwę srebrzystą (kolor naturalnego aluminium), numer na przedniej części kadłuba (na ogół czterocyfrowy) jest w kolorze czerwonym, szaehownice biało-czerwone, umieszczone równolegle do osi samolotu, namalowane na stateczniku pionowym, kadłubie 1 na dolnej powierzchni skrzydeł. Samoloty Lim-Sbis mają także malowanie maskujące, przy czym powierzchnie widoczne z góry malowane są emaliami matowymi w nieregularne plamy, głównie zielone, oliwkowozielone, piaskowe, a dolne powierzchnie skrzydeł mają barwę jasnoniebieską, numery taktyczne są czerwone (także białe), a szachownice bez zmian. Inne przykładowe sposoby malowania samolotu MiG-27 pokazano na ń i ni stronie okładki. .
15